علت بروز قِی چشم در سگ ها درمان این ترشحات غیرعادی می تواند قطره ی چشمی، آنتی بیوتیک، داروهای خشکی چشم و یا حتی جراحی باشد. بهترین روش برای جلوگیری از این اتفاق، تمیز نگه داشتن و پیرایش موهای اطراف چشم سگتان است. در واقع عملکرد چشم سگ شبیه چشم ما انسان ها است که همین امر موجب می شود خیلی از مشکلات چشم آن ها نیز شبیه ما باشد؛ مثل: خشکی چشم، عفونت و التهاب. نقطه اشتراک دیگر در سگ و انسان ترشحات چشم می باشد که گاهی به آن قی چشم هم گفته می شود. مقداری از ترشح چشم عادیست، مسئله زمانی است که ترشح چشم در سگ شما زیاد باشد. پس ما این دستورالعمل را تهیه کردیم تا به شما درباره چیستی و چرایی ترشحات و نحوه پاکسازی و جلوگیری از آن توضیح دهیم. یادآوری می کنیم که شرایط ویژه ی سگ شما باید با دام پزشک او مطرح شود. ترشح چشم در سگ ها چیست؟ قی ناشی از تجمع اشک خشک شده و مواد زائدی مثل گردوخاک است. اشک متشکل از چربی، جزء آبی و مخاط است که نقش مهمی در سلامت بینایی سگ دارد. طبق گفته ی دکتر دیانا پِیت، دارای بورد تخصصی چشم پزشکی دام پزشکی همراه با مراقبت های ویژه و اورژانسی دام پزشکی در شمال ایالت گرین وایل، غدد اشکی به طور پیوسته در طول روز اشک تولید می کنند تا سطح قرنیه و ملتحمه را خیس و مرطوب نگه دارند که این فرآيند برای سلامت چشم و دفع مواد زائد بسیار مهم است. دکتر تری بالدوین، دارای بورد تخصصی چشم پزشکی دام پزشکی با تخصص آب مروارید و اورژانس بیمارستان حیوانات در تامپای فلوریدا می گوید: «درحالی که آب به راحتی می تواند از مجاری اشکی (مجرای بینی-اشکی) به سمت بینی جاری شود، این مخاط و مواد زائد غلیظ هستند.» دام پزشکان به این ماده ی ساخته شده در چشم، ترشحات چشمی می گویند. دکتر کارن برانتمن، دارای بورد تخصصی چشم پزشکی دام پزشکی با تخصص چشم حیوانات در شمال غربی سیاتل می گوید: «من ترجیح می دهم به این مواد ترشح بگویم.» انواع ترشح در چشم سگ ترشحات معمول چشم در سگ ها رنگ سفید مایل به خاکستریست که شامل قی و دیگر مواد زائد درون چشم می شود. بالدوین می گوید: «این ترشحات بیشتر در صبح دیده می شوند چون زمانی که سگ ها می خوابند این ترشحات پاک نمی شوند.» ترشحاتِ بیشتر یا با رنگ متفاوت ممکن است ناشی از مشکلی جدی در سلامت سگ باشد. برانتمن می گوید: «ترشحات اضافی، به طوری که روزی چندبار نیاز به پاک کردن داشته باشد یا ترشحات سبز/زرد معمولاً نرمال نیستند و نیاز به درمان دارند.» در ادامه به بررسی چند نمونه از ترشحات چشمی که نشان دهنده مشکل سلامتی است، می پردازیم. ترشحات مازاد چشم این ترشحات مثل اشک روی صورت جاری می شود و معمولاً نارنجی رنگ (به رنگ زنگار) هستند. مطابق با نظر بالدوین زمانی این اتفاق می افتد که اتفاق تحریک کننده ای مثل بروز آلرژی یا رویش مژه ها به داخل چشم رخ می دهد که باعث علائم حساسیت می شود. وی می گوید: «همچنین این اتفاق زمانی رخ می دهد که پلک ها مجرای بینی-اشکی نرمال نداشته باشند یا اینکه ساختار این مجاری تخلیه طبیعی خود را انجام ندهند.» ترشح شفاف و آبکی پِیت می گوید: «ترشحات شفاف و آبکی می تواند ناشی از آلرژي، یک زخم ساده، جسم خارجی یا دیگر صدمات فیزیکی به سطح چشم مثل موهای غیرعادی یا انسداد مجرای تخلیه ی بینی-اشکی باشد.» ترشحات چشمی زرد و سبز به گفته ی دکتر بالدوین ترشحات زرد و سبز در سگ ها معمولاً نشان دهنده ی عفونت قرنیه است. تجمع بیش از حد ترشحات مخاطی می تواند نشانه ی خشکی چشم یا ورم ملتحمه باشد. این ترشحات می توانند روی پلک جمع و روی پوست خشک شوند که باعث تحریک بیشتر می شود. کراتیت ملتحمه سیکا (خشکی مزمن چشم) کاهشی قابل توجه در مقدار اشک است که بر اثر آسیب غدد اشکی توسط سیستم ایمنی سگ اتفاق می افتد. این مشکل اگر به صورت مناسب درمان نشود باعث کوری سگ می شود که شرایط دردناکی است. سگ هایی که مشکل خشکی مزمن چشم دارند ممکن است بیش از اندازه پلک بزنند، چشم های خود را بمالند و یا آن ها را بسته نگه دارند. ورم ملتحمه در سگ ها التهاب غشای مخاطی است که کره چشم را می پوشاند که می تواند بر اثر یک باکتری، ویروس یا محرک بیرونی اتفاق بیافتد. اگر چشم های سگ شما یا ترشحات آن قرمز رنگ است یا دارای ورم و ناراحتی است می تواند نشانه های ورم ملتحمه باشد. در این شرایط نیاز هست که با دام پزشک خود صحبت کنید. همیشه جوانب احتیاط را رعایت کنید. دکتر پیت می گوید:« اگر ترشحات جدید یا متفاوتی می بیند که با دیگر نشانه ها مثل قرمزی، چشمک، اشکال در بینایی یا ابری شدن همراه است در اولین فرصت ممکن با دام پزشک خود صحبت کنید.» چرا سگ ها دچار ترشحات چشمی می شوند؟ بالدوین می گوید:«مقدار کمی از ترشحات در صبح عادی ست. اگر این ترشحات در طول روز هم تشکیل می شوند و هنگامی که خشک می شوند پلک را می پوشاند یعنی از حد مجاز بیشتر است که می تواند بر اثر خشکی چشم، عفونت یا آلرژی باشد که نیاز به بررسی فوری دارد.» در ادامه به بررسی دلایل و فاکتورهایی که می تواند باعث ترشح غیرعادی چشم سگ ها شود، می پردازیم. نژاد سگ دکتر پیت می گوید: «بعضی از نژادها به دلیل آرایش مشخص موهای اطراف چشم شان دارای ترشحات ثابت و کمتری هستند. برای مثال معمولاً سگ های با حدقه چشم خیلی داخل (به عنوان مثال نژاد لابرادور) ترشحات مزمن روزانه ی کمتری دارند. همچنین سگ ها با چشم های بیرون زده (چشم وزغی) مثل نژاد پاگ و بوستون تریر به دلیل اینکه آناتومی سیستم تخلیه مجاریشان عملکرد خوبی ندارد، بیشتر دچار ترشحات مزمن می شوند.» اشک بیش از حد به دلیل سوزش به گفته دکتر پیت، حساسیت هایی مثل آلرژي چشمی، اجسام خارجی یا زخم می تواند باعث شود چشم ها اشک بیشتری تولید کنند. گاهی اوقات این ترشحات خیلی آبکی ست در حالی که در دیگر مواقع این ترشحات غلیظ و حالت مخاطی دارد. این تفاوت بستگی به این دارد که کدام جز اشک بیشتر تولید شده و به مشکل اصلی سگ شما ارتباط دارد.» تخلیه ی غیرطبیعی مجاری اشکی دکتر پیت می گوید: «در این مورد مقدار و نوع اشک کاملاً طبیعی است اما به درستی از سیستم مجاری اشکی تخلیه نمی شوند. این امر می تواند بر اثر یک مشکل ژنتیکی یا آسیب اساسی در سیستم تخلیه باشد.» چگونه ترشحات چشمی سگ ها را تمیز کنیم اگر دامپزشک شما تشخیص داد که ترشحات چشمی سگ شما طبیعی است، از او بپرسید که آیا دستورالعمل های زیر برای پاک کردن ترشحات چشمی سگ شما مناسب است یا خیر. دکتر زی ساچو، بازرس سرپرست دام پزشکی و هم بنیان گذار باندوت در نیویورک سیتی، می گوید: «همیشه قبل از دست زدن به چشم حیوان خانگی خود دست های خود را بشویید.» ساچو پیشنهاد می دهد برای ترشحات خشک یا خیس با مقادیر کم از دستمال تمیز، پنبه یا از دست تمیز استفاده کنید. به پیشنهاد ساچو اگر ترشحات چشم سگ شما سخت شده، باید از سرم شست وشو یا مایع شست و شوی چشمی به همراه پنبه یا دستمال استفاده کنید تا ترشحات نرم شود تا بتوانید آن ها را پاک کنید. وی می گوید: «آب ساده مشکلی نیست اما اگر وارد چشم شود ممکن است باعث حساسیت شود. پس سرم شست وشو یا مایع شست وشوی چشمی ترجیح داده می شود.» همچنین بالدوین اضافه می کند که می توان از دستمال مرطوب های فرموله شده برای پاک کردن ترشحات استفاده کرد. وی می گوید: «استفاده از ژل های اشک مصنوعی برای پاکسازی ترشحات خشک شده بدون آسیب به حیوان شما نیز خوب است.» بیشتر ترشحات چشمی طبیعی، معمولاً در ابتدای صبح بعد از استراحت های طولانی قابل مشاهده است. ساچو می گوید: «اگر بیش از یک بار یا دو بار در روز به پاک سازی این ترشحات نیاز باشد، یک تست مشکل لازم است.» چگونه ترشحات چشمی را درمان کنیم درمان ترشحات غیرطبیعی تا حد زیادی به مشکل اصلی حیوان بستگی دارد و ممکن است به یک یا دو تا از این موارد نیاز باشد: قطره های آلرژی یا ضد التهاب، آنتی بیوتیک ها، داروهای خشکی چشم یا حتی جراحی. در ادامه به بررسی بعضی از درمان های معمول دام پزشکان می پردازیم. خشکی چشم به گفته بالدوین، دام پزشکان از داروهایی استفاده می کنند که غده های اشکی را برای تولید اشک بیشتر تحریک کند. همچنین وی می گوید: «متاسفانه اشک های مصنوعی فقط ۵ تا ۳۰ دقیقه دوام دارند، پس مهم ترین امر درمان مشکل اصلی است.» طبق نظر ساچو دام پزشکان برای عفونت یا خشکی خفیف از قطره های لوبریکانت چشمی استفاده می کنند تا از قرنیه محافظت کنند. عفونت چشمی از منظر بالدوین اگر ترشحات، ترشحاتی ثانویه مربوط به عفونت باشد باید با آنتی بیوتیک های موضعی کنترل شود. او می گوید: «اگر عفونت سریعاً کنترل نشود می تواند منجر به آسیب به قشرهای قرنیه شود که در این شرایط عمل جراحی فوری نیاز است.» آلرژی بالدوین می گوید: «در مواقعی که ترشح بر اثر یک آلرژي باشد، دام پزشک شما می تواند از آنتی هیستامین موضعی یا استروییدها برای کاهش التهاب استفاده کند. البته باید در نظر داشت به هنگام استفاده از استروییدهای موضعی باید از نبود عفونت اطمینان حاصل کنیم. در غیر این صورت باعث تشدید عفونت خواهیم شد.» درمان ترشحات غیرطبیعی نکته بسیار حائز اهمیتی است. ساچو می گوید: «چشم ها بسیار حساس و غیرقابل تعویض هستند. حیوان شما فقط یک جفت از آن ها را دارد و در شرایط درمان پذیر، این مسئله خیلی سخت و گران است. پس تنها راه حل رسیدگی و درمان به موقع است.» انتخاب های مورد علاقه ما در محصولات چشم سگ تمامی محصولات پیشنهادی طبق نظر نویسنده هستند. با این وجود، در صورت خرید از این فروشگاه ها، کلینیک ما ممکن است بخشی از کمیسیون را دریافت کند. تا زمانی که موافقت دام پزشک خود را دارید می توانید از محصولات بدون نسخه برای پاک سازی ترشحات و رفع خشکی چشمان حیوان خود استفاده کنید. در ادامه به معرفی تعدادی از محلول ها و لوبریکانت های مخصوص پاک سازی ترشحات چشمی سگ ها می پردازیم. چگونه از ترشح چشم در سگ ها جلوگیری کنیم طبق نظر دکتر پیت، بهترین روش برای جلوگیری از این اتفاق، تمیز نگه داشتن و پیرایش موهای اطراف چشم سگتان است. تمیزکردن پلک ها به صورت روزانه با پارچه شست وشوی خیس یا تکه ای پنبه از حساسیت پوستی یا کبره بستن آن جلوگیری می کند. وی می گوید: «در فروشگاه های حیوانات خانگی محصولات تخصصی برای پاک سازی ناحیه اطراف چشم سگ ها وجود دارد.» از نظر ایشان، قطره های چشمی بدون نسخه (فرموله شده برای حیوانات) را می توان برای پاک سازی راحت تر و رقیق کردن هر نوع ترشحی استفاده کرد. ملاقات های مکرر با یک دکتر دام پزشک تشخیص مشکلات را قبل از اینکه به یک مشکل جدی تبدیل شوند، راحت تر می کند. البته درنظر داشته باشید اگر سگ شما هر نوع ترشح چشمی غیرطبیعی دارد باید با دام پزشک خود مشورت کنید. دکتر بالدوین می گوید: «چشم ها اعضای بسیار حساسی هستند که نیاز به درمان سریع دارند تا از آسیب های دائمی جلوگیری شود. اگر متوجه هر نوع مشکل غیرعادی ای در چشم ها شدید در اولین فرصت ممکن با دام پزشک خود گفت وگو کنید.»
این بیماری می تواند در طی چند روز، پیش از آن که شما از سردرگمی بیرون آمده و تصمیم بگیرید که دقیقا چه کاری باید انجام دهید، حیوان خانگی شما را از وضعیت سلامت و شادابی به یک سگ مریض و ناتوان تبدیل کند و در نهایت هم اگر به درستی درمان نشود، باعث از دست دادن او شود. حوزه فعالیت ویروس پاروا اول از همه باید بدانید که این ویروس تأثیر خود را بر روده و مغز استخوان سگ ها می گذارد. اگر بر این باورید که این مسئله چندان مهم به نظر نمی رسد، بدانید که سخت در اشتباه هستید. همین فعالیت به ظاهر کوچک ویروس پاروا ، خرابی های خیلی زیادی به بار می آورد که در ادامه به بررسی دقیق تر آنها می پردازیم. ویروس پاروا در اصل به سلول های سالم بدن آسیب می رساند و مانع تکثیر آن ها می شود، فعالیتی که لازم است به درستی در بدن انجام شود و عدم انجام مناسب آن، باعث بروز مشکلات متعددی می شود. لازم است بدانید که بیشتر میزان جذب مواد غذایی ما و جانوران دیگر در روده ها انجام می شود، پس وقتی که سلول های سالم و جذب کننده مواد مغذی در روده از بین بروند، عمل جذب مواد مغذی در بدن مختل شده و باعث کاهش انرژی و ضعیف شدن تدریجی بدن می شود. البته این مسئله فقط به همینجا ختم نمی شود، در اثر از بین رفتن سلول های دیواره داخلی روده، عفونت روده به وجود می آید که در نهایت هم به اسهال خونی سگ شما منجر خواهد شد. تأثیر ویروس پاروا بر مغز استخوان گفته شده است که ویروس پاروا بر مغز استخوان هم تأثیر می گذارد. اما به چه صورت؟ برای این که متوجه میزان دقیق خسارات و نتایج آن شوید، لازم است کمی درباره نحوه عملکرد مغز استخوان و اثری که در حفظ سلامتی بدن دارد، اطلاعات داشته باشید. فرایند ساخت سلول های خونی، نظیر گلبول های قرمز و گلبول های سفید خون، به صورت عمده در مغز استخوان انجام می شود. گلبول های قرمز خون، که همان دلیل سرخ بودن رنگ خون هستند، فرایند جابه جا کردن و انتقال اکسیژن هوا از شش ها به بقیه بافت های بدن و خارج کردن کربن دی اکسید و مواد سمی دیگر از سلول ها را انجام می دهند. گلبول های سفید هم، که سربازان مدافع سلامت در بدن هستند، وظیفه محافظت از سلول های بدن در برابر ویروس ها، باکتری ها و دیگر متجاوزان خارجی را عهده دار می باشند؛ بنابراین هرگونه اختلال در فعالیت این قسمت باعث تضعیف سیستم ایمنی به طور چشمگیری خواهد شد. این مسئله باعث می شود که دیگر بدن توانایی مقابله در برابر ویروس ها و بیماری ها را نداشته باشد و در نتیجه به انواع عفونت ها و بیماری های دیگر هم مبتلا شود. ویروس پاروا خصوصا در توله ها به این خاطر که سیستم ایمنی بدنشان هنوز کاملا قوی و مستحکم نشده است، می تواند منجر به مرگ آن ها شود. نشانه های ویروس پاروا مانند هر بیماری دیگری، ویروس پاروا هم با شروع فعالیتش در بدن میزبان، یک سری علائم از خود نشان می دهد که مدت زمان نمایان شدن آن ها بسته به سن، جنسیت، نژاد، میزان مقاومت بدن و… از چهار تا ۱۴ روز می باشد. از علائم رایج این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱- اسهال شدید و همراه با دفع خون: پیش از این با دلیل این امر آشنا شدید. ویروس پاروا با آسیب رساندن به بافت های روده باعث کاهش فعالیت آن و بروز انواع عفونت ها می شود که دفع خون یکی از شاخصه های اصلی آن می باشد. ۲- بی اشتهایی، ضعف و بی حالی: اگر دقت کرده باشید، حتی بسیاری از ما انسان ها، در مواقع بیماری دچار بی اشتهایی می شویم و معمولاً پزشک توصیه می کند تا غذا های مقوی مصرف کنیم. این مسئله در سگ های مبتلا به ویروس پاروا به شکل جدی تری خود را نشان می دهد و تا حد زیادی اشتهای خوردن غذا را از آن ها می گیرد؛ بنابراین بدن کم کم با کاهش انرژی و ضعف مواجه می شود. ۳- تحلیل رفتن ماهیچه ها و کاهش وزن:طبیعتاً وقتی که مواد لازم برای تامین انرژی بدن در اثر کاهش اشتها، مورد استفاده قرار نگیرد، بدن انرژی خود را از سوخت و ساز بافت های چربی و بعد از آن ماهیچه ها جذب کرده و باعث کاهش شدید وزن می شود. ۴- استفراغ: در صورتی که سعی کنید به زور به سگ غذا دهید، یا حتی خود او با اختیار خودش غذای اضافی بخورد، دچار حالت تهوع و استفراغ شده و توان زیادی از دست می دهد. ۵- تب: یکی از مشخصه های عفونت در بافت های بدن، تب شدید می باشد. ۶- کاهش دمای بدن: درست است که عفونت باعث تب و داغ شدن بدن سگ می شود اما در مواردی هم ممکن است دمای بدن او به طور غیر عادی کاهش پیدا کند. ۷- افسردگی: سگی که مریض می شود و در طول روز تنها یک گوشه نشسته یا دراز می کشد، کم کم انگیزه و شادابی خود را از دست داده و حتی اشتیاق کمتری برای وقت گذراندن با شما نشان می دهد. ۸- قرمز شدن بافت اطراف دهان و چشم ها ۹- درد در ناحیه شکم نحوه تشخیص ویروس پاروا اگر شما هم متوجه شدید که سگتان برخی از این علائم را دارد، به عنوان مثال دچار اسهال و استفراغ است و یا خیلی کم تحرک شده و با شما بازی نمی کند، بهترین راه برای اطمینان از اینکه ویروس پاروا دچار شده است یا خیر این است که به دامپزشکی مراجعه کنید. دامپزشک با انجام آزمایش های متعدد، از دو طریق می تواند تشخیص دهد که آیا این علائم مربوط به پاروو ویروس می باشند یا نه. استفاده از کیت تشخیص سریع تشخیص این است که دامپزشک با رقیق کردن مقداری از مدفوع سگ و ریختن آن در کیت های ایمونوکروماتوگرافی، که مثل تست های بارداری عمل می کند، در کمتر از ۱۵ دقیقه به شما پاسخ دهد که آیا سگتان مبتلا است یا جای نگرانی نیست. دقت کنید که اگر سگ شما به تازگی واکسن زده باشد، این امکان وجود دارد که کیت، جواب آزمایش را مثبت نشان دهد؛ درحالی که دلیل آن وجود ویروس پاروا نیست. به همین خاطر شاید لازم شود که برای اطمینان سراغ روش دوم بروید. آزمایش خون انجام آزمایش خون کامل و شمارش تعداد سلول های خونی می باشد. اگر تعداد گلبول های سفید از حد نرمال کمتر باشد، می تواند نشانه ای از وجود عفونت در بدن سگ شما باشد. آیا گربه ها دچار پاروا میشوند؟ شاید برایتان این سوال پیش آید که آیا ممکن است سگ های دیگر و یا حتی گربه ها هم به این بیماری مبتلا شوند؟ متأسفانه باید بدانید که بله، این امکان وجود دارد. در اصل هنوز اطلاعات دقیقی از میزان تأثیر گذاری این ویروس بر گونه های مختلف جانوری یا نژادهای مشخص به دست نیامده و کسی نمی داند که تا چه اندازه امکان گسترش آن وجود دارد و یا می تواند مهمان بدن چه نوع جانورانی شود؛ اما تحقیقات انجام شده توسط متخصصین تا این لحظه گواه آن بوده است که اگر سگ بیمار شما با سگ های دیگر و یا حتی گربه ی شما و همچنین گونه های جانوری مشابه نظیر راکون ها در تماس بوده باشد، ممکن است که ویروس را به آن ها انتقال داده باشد. چگونگی شیوع ویروس پاروا ویروس پاروا هم همچون دیگر ویروس ها راه های انتقال گوناگونی برای گسترش و ورود به بدن دیگر حیوانات دارد. دانستن این راه ها به یقین میتواند کمک بزرگی در راستای جلوگیری از مریض شدن دیگر جانوران شود. این راه ها چه هستند؟ لیس زدن بدن، غذا یا سطحی که سگ بیمار با آن در تماس بوده است. بو کشیدن بدن و یا محلی که سگ بیمار در آن نگهداری شده است. خوردن غذا و آب در ظرف های مشترک با سگ بیمار یا ارتباط با هرچیزی که متعلق به او بوده است. عدم ضدعفونی دست ها و یا لباس ها، درصورتی که با سگ بیمار در ارتباط بوده باشید، و پس از آن تماس با سایر سگ ها جلوگیری از انتقال ویروس پاروا و بیمار شدن سایر پت ها اگر سگ بیمار شما در باغچه ادرار یا مدفوع کرده باشد، خاک آن ناحیه به طور حتمی آغشته به ویروس است. متأسفانه این ویروس مقاومت به شدت بالایی داشته و ممکن است تا مدت ها در خاک زنده بماند. جدا از این، گیاهانی که در باغچه وجود دارند هم به این علت که مواد مغذی لازم برای رشد خود را از خاک به دست می آورند، آلوده شده اند؛ بنابراین مراقب باشید تا حیوانات دیگر به سمت باغچه نروند و یا از این گیاهان مصرف نکنند. اگر سگ مریض در محیط خانه رفت و آمد داشته است، برای پاک سازی محیط لازم است که ابتدا همه جا به خوبی با آب شسته شده و سپس با ترکیب آب و مواد ضدعفونی کننده خیلی قوی و البته غیر سمی، همچون آب و وایتکس، به خوبی تمیز شود. اگر سگ شما با وسایل خانه تماس داشته است ولی شست و شوی آن وسایل برای شما ممکن نیست، بهتر است تا آن ها را در معرض نور مستقیم خورشید بگذارید تا به وسیله خورشید فرایند ضدعفونیشان انجام شود. مورد بعد واکسینه کردن سگ می باشد. گفته می شود که برخی نژادها بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند، مانند سگ های دوبرمن پینجر، روتوایلر، ژرمن و … پس لازم است تا در وقت معین سگ را برای انجام معاینات و واکسن زدن به دامپزشکی ببرید. به قول معروف ” پیشگیری بهتر از درمان” است. نکته مهم دیگر این است که سگ شما حتی بعد از آن که بهبود پیدا کرد و علائم بیماری در او از بین رفت، باز هم می تواند ناقل ویروس باشد و بقیه حیوانات را مریض کند. بنابراین لازم است محیط زندگی او را برای مدتی از بقیه جدا کرده و با رعایت بهداشت مرتباً ضدعفونی کنید. آیا بیماری پاروا به انسان منتقل میشود؟ هرچند کم اما بله این امکان وجود دارد. ویروس پاروا که در سگ ها و گربه ها دیده شده و آن ها را بیمار میکند، تنها یکی از ده ها گونه ی مختلف این ویروس است؛ بنابراین هیچ دلیل منطقی وجود ندارد که گونه های متنوع آن نتوانند انسان ها را آلوده کنند. این بیماری که ممکن است با نام بیماری “گونه سیلی خورده” هم شناخته شود امکان سرایت به افراد را حتی پیش از بروز علائم بیماری دارا است. توجه کنید که به دلیل علائم مشابه این بیماری ممکن است با سرماخوردگی و یا آلرژی اشتباه گرفته شود. ابتلا به ویروس پاروا در کودکان بسیار شایع است اما بزرگسالان را هم در مواردی مبتلا میکند. خوشبختانه این بیماری خطر جدی برای سلامتی انسان ها به وجود نمی آورد و اگر شخص بیماری زمینه ای و مشکلات خاص سلامتی نداشته باشد حتی بدون نیاز به درمان های پزشکی بهبود میابد؛ اما در بیماران سابقه دار یا بانوان باردار بهتر است که تحت مراقبت پزشک دوره ی بیماری طی شود. از علائم ویروس پاروا در انسان ها میتوان به بروز خال ها و لکه های قرمز در قسمت های مختلف بدن خصوصا گونه ها، دست ها و پاها اشاره کرد. البته نشانه های دیگری هم همچون گرفتگی بینی، گلودرد، سردرد و بدن درد، تب خفیف و خارش بدن وجود دارد که بسته به میزان و قدرت سیستم ایمنی بدن به سرعت بهبود میابند. بهبود و درمان ویروس پاروا متأسفانه باید بگوییم که این بیماری، درمان مشخص و قطعی ندارد. کارهایی که شما در این دوره انجام می دهید، در اصل باعث می شوند تا سگ شما همه قوا و نیروی بدنیش را از دست ندهد و بهتر بتواند با این ویروس مقابله کرده و بهبود یابد. اول از همه بدانید که زمان طلایی شما برای درمان سگتان، محدود می باشد؛ پس لازم است به محض مشاهده علائم اولیه به سرعت به دامپزشک مراجعه کرده و آزمایش ها و تست های لازم از سگ گرفته شود تا مشخص شود که آلوده به ویروس است یا خیر. در مواردی که بیماری سریع تشخیص داده می شود، احتمال بهبود و نجات پیدا کردن سگ شما بسیار بیشتر است. سگ شما در این دوره نباید غذا یا آب زیادی مصرف کند چون این کار ممکن است به روده هایش آسیب وارد کند. مواد معدنی لازم و مقوی جهت تأمین انرژی بدن از طریق سرم هایی مثل سرم قندی نمکی به دست می آید پس نگران این مسئله نباشید. تزریق سرم و داروهایی مثل رینگرلاکتات، با تجویز دامپزشک یکی از راه های مقابله با بیماری است که موثر واقع می شود. برای جلوگیری از استفراغ و ضعف سگ، داروهایی چون متوکلوپرامید استفاده شود. داروهای مقابله با انگل ها نیز استفاده می شود. بعد از گذراندن دوره بیماری، به این علت که سیستم ایمنی بدن سگتان هنوز چندان قوی نشده است، لازم است برای تغذیه او از غذاهایی استفاده کنید که اول جامد نباشند و دوم این که مقوی باشند. استفاده از آب مرغ پخته شده می تواند انتخاب خوبی باشد. دقت کنید که درباره مصرف داروهای ذکر شده و یا استفاده از هر نوع رژیم غذایی خاص، نظر دامپزشک در اولویت است و نباید از پیش خود اقدامی صورت بگیرد. علائم بهبودی پاروا دوره ی بیماری و رهایی کامل از ویروس پاروا به طور معمول حدود ۱ ماه طول میکشد که طی این مدت سگ شما تحت نظر پزشک بوده و دارو مصرف میکند. سگی که روند بهبود خود را طی میکند، نسبت به دوره ی بیماری حال عمومی بهتری خواهد داشت و باتوجه به مصرف داروهای ضد تهوع، اشتهای بیشتری برای مصرف غذا از خود نشان میدهد که لازم است رژیم غذای مخصوصی برایش در نظر گرفته شود. همچنین با بهبود سلامتی دستگاه گوارش و روده ها، مدفوع به مرور زمان حالت قبلی خود را پیدا کرده و از حالت شل و اسهال گونه خارج میشود. بدیهی است که با ادامه یافتن فرایند درمان و تقویت سیستم بدنی، سگ شما دوباره به مرور زمان قوای خویش را بازیافته و انرژی بیشتری جهت انجام فعالیت و تحرک -هرچند کم- به دست آورد. سخن پایانی همانطور که متوجه شدید، نگهداری از یک حیوان به عنوان پِت، وظیفه سنگینی است و لازم است تا با همه جنبه های آن حتی بیماری های رایج در هر گونه، آشنا باشید تا مشکل جدی برای سلامتی دوست کوچکتان پیش نیاید. همچنین دانستن این که در صورت بروز یک مشکل یا بیماری چه اقداماتی انجام دهید هم بسیار مهم می باشد. یکی از انواع بیماری هایی که ممکن است سلامتی حیوان خانگی شما را تحت تأثیر قرار دهد، ابتلا به ویروس پاروا می باشد که به طور کامل درباره آن صحبت کردیم.
توی این مقاله قصد داریم تا شما را با ضروری ترین لوازم و وسایل خرگوش مانند: قفس خرگوش، جعبه دستشویی، ظرف آب و غذا، لباس و موارد دیگر آشنا کنیم. علاوه بر این در مورد کاربرد و ضرورت تک تک لوازم خرگوش صحبت میکنیم. با ما در ادامه این مقاله همراه باشین. اگر شما هم از طرفداران نگهداری از خرگوش هستین، لازمه بدونین که هزینههای جانبی نگهداری از خرگوش بالاست. این هزینهها شامل معاینه دامپزشک و هزینه وسایل مورد نیاز و غذای خرگوش و هر چی که سن خرگوش بالاتر میره، هزینهها هم بیشتر میشه. پس مطمئن بشید که تمام جوانب نگهداری از خرگوش رو در نظر گرفتین و بعد اقدام به خرید و نگهداری از خرگوش به عنوان یک حیوان خونگی بکنین. تمام لوازم نگهداری خرگوش در سه بخش لانه خرگوش، مراقبت از خرگوش و نظافت خرگوش دستهبندی میشه. ما توی سایت درباره نگهداری از خرگوش مطلب نوشتیم. با خواندن اون میتونین اطلاعات لازم درباره خرگوشها و نگهداری درست و اصولی از اونها رو به دست بیارین. لوازم مورد نیاز خانه خرگوش بعضی از افراد ترجیح میدن خرگوششون رو در فضای باز بیرون از خونه نگه دارن و معتقدن که خرگوش از آفتاب و هوای باز استفاده میکنه. اگر تصمیم دارین خرگوش خودتون رو بیرون از خونه نگه دارین، مهمه که به دور از آفتاب، سرما و باران باشه و در فصل سرما، فضای لانه خرگوش رو گرمتر نگه دارید. اما نگهداری از خرگوش تو فضای باز ممکنه باعث ترسیدن اون بشه. از طرف دیگه خرگوشها موجوداتی اجتماعی هستن و ارتباط با آدمها رو دوست دارن. پس توصیه میشه که خرگوش رو در فضای بسته، داخل خانه و در اطراف ادما نگه دارین. برای نگهداری خرگوش داخل خانه شما میتونین از حصار و یا قفس مخصوص استفاده کنین. استفاده از حصار امکان ایجاد فضای کافی برای قرارگیری ظرف خاک، ظرف آب و غذا و تحرک و بازی خرگوش رو فراهم میکنه و امکان افزایش فضا هم برای مواقع لازم مثل زیاد شدن تعداد خرگوشها فراهم میکنه. فقط باید توجه کنین که برای جلوگیری از پریدن خرگوش، ارتفاع حصارها حداقل ۹۱ سانتیمتر باشه. قفس خرگوش و ویژگی های آن اما اگه تمایل به استفاده از قفس دارین، موقع خریدن قفس باید به نکات زیر توجه داشته باشین: بهتره خرگوشها فضای آزادی برای خودشون داشته باشن تا احساس کنن صاحب خونه هستن. فضای قفس باید به اندازهای باشه که خرگوش فضای کافی برای ایستادن، دراز کشیدن و حرکت آزادانه داشته باشه. منظور از حرکت آزادانه اینه که به راحتی بتونه حداقل سه یا چهار جهش کامل انجام بده. حداقل سطح مورد نیاز برای خرگوش با وزن ۲ کیلوگرم حدود ۳ متر مربع هست و برای خرگوشهای با وزن بیش از ۲ کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم وزن، ۱ تا ۲ متر مربع به سطح قفس باید اضافه بشه. ارتقاع قفس باید در حدی باشه که خرگوش بتونه به طور کامل روی پاهاش بایسته و بسته به جثه حیوان میتونه حدود ۴۵-۹۰ سانتیمتر باشه. در صورتی که قرار باشه خرگوش در فضای خارج منزل نگهداری بشه کف قفس باید در مقابل نفوذ رطوبت عایق باشه و در صورتی که نگهداری توی خونه باشه، کف قفس میتونه مشبک و یا توری باشه که رطوبت در کف قفس نمونه. در صورتی که اندازه قفس مناسب نباشه ممکنه خرگوش دچار زخم پا بشه و یا احساس ناامنی بکنه. قفسهایی که قراره بیرون از خانه قرار بگیره باید فضای سایهدار و محافظ در برابر باد داشته باشه در حالی که ممکنه قفسهای خانگی رو باز باشن. کف قفس خرگوشها نباید سیمی باشه. خرگوشها دوست دارن جای دنجی داشته باشن. شما میتونین مقدار زیادی مواد جاذب مانند روزنامه و یا ملافه مخصوص بخرین و کف قفس قرار بدین. این کار باعث میشه خرگوش گرم و خشک نگه داشته بشه. حتی شما میتونین یک تشک مناسب زیر قفس قرار بدین. تشک خرگوشهای مختلف، متفاوته اما در کل تشک باید حس نرمی و آرامش رو به خرگوش بده. جعبه دستشویی خرگوش هنگام تهیه وسایل خرگوش، به فکر جعبه دستشویی مناسب هم باشین. جعبه دستشویی به تمیز نگه داشتن خانه خرگوش کمک میکنه. یه جعبه، سینی یا توالت مخصوص خرگوش رو از کاه، روزنامه یا یونجه پر کنین و داخل قفس خرگوشتون، دور از محل خوابش قرار بدین. چون خرگوش مثل گربه، مدفوع خودش رو دفن نمیکنه پس نیازی نیست که جعبه رو خیلی پر کنین. به صورت روزانه هم مواد داخل اون رو عوض کنین. اینطوری هم بوهای آزاردهنده کم میشه و هم خرگوش سالم و شاد خواهد بود. جعبه دستشویی خرگوش به شما در جمع آوری مدفوع خرگوش و همچنین تربیت اون کمک میکنه یادتون باشه که خرگوش مدفوعخواری داره! در واقع خرگوشها دو نوع مدفوع دارن: گلولههای مدفوع (مواد دفعی خشک، گرد و سفت) سکوتروپ (بزرگ، نرم با رنگ روشن) خرگوش نیاز داره سکوتروپهای خودش رو بخوره تا به اندازه کافی مواد مغذی موجود در غذاهای مختلف رو جذب کنه. پس موقع تمیز کردن قفس، سکوتروپها رو جمع نکنین. میتونین روی اون یونجه قرار بدین. خرگوشها دوست دارن همزمان یونجه و مدفوع بخورن. این کار باعث تشویق به عادت خوب استفاده از جعبه دستشویی برای خرگوش هم میشه. در مقاله تربیت خرگوش میتونید در مورد آموزش و تربیت این حیوون کوچولو و بامزه به عنوان حیوان خونگی اطلاعات بیشتری یاد بگیرین. شما باید حداقل دو جعبه بستر برای خرگوشتون تهیه کنید؛ یکی برای داخل خونه و یکی هم برای محوطه خارج از خونه. این جعبهها برای هر خرگوشی متفاوته. میتونین چند جعبه در سایزهای متفاوت با رنگها و بافت مختلف بخرین و سلیقه خرگوش خودتون رو بفهمین و ببینین که با کدوم جعبه احساس راحتی بیشتری میکنه. نکته مهم در انتخاب این جعبهها اینه که هرگز نباید از سفال یا خاک رس ساخته شده باشن چون تنفس خرگوش رو با مشکل مواجه میکنه. لوازم مورد نیاز مراقبت از خرگوش خرگوشها در عین حال که به مراقبتهای خاصی نیاز دارن اما به عنوان یه حیوان خونگی کم دردسر هم شناخته میشن. اما بی دردسر ترین حیوانات خانگی هم به یکسری لوازم و وسایل نگهداری نیاز دارن. ما توی مقاله حیوانات خانگی بی دردسر؛ ۱۲ حیوان خانگی بی دردسر رو معرفی کردیم که خرگوش هم یکی از اونهاست. اما در این بخش لیست تمام وسایل مورد نیاز برای مراقبت از خرگوش معرفی میکنیم. ظرف غذا و آب خرگوش خرگوش شما باید ظرف غذای مخصوص خودش رو داشته باشه. ظرف غذای خرگوش باید به اندازهای بزرگ باشه که غذای کافی توش جا بشه. همینطور لازمه که ظرفش سنگین باشه تا خرگوش نتونه به راحتی تکونش بده؛ ظرف غذای سرامیک مثلا گزینه خوبی برای خرگوشه. کاسه غذا رو هر روز تمیز کنین و یادتون باشه وعدههای غذایی باید متناسب با اندازه و وزن خرگوش شما باشه. یک بطری آب مخصوص هم برای خرگوشتون بخرین. این بطری به قفس خرگوش وصل میشه. البته ممکنه این نوع بطری آب بعضی خرگوشها رو کلافه کنه و ازش آب نخورن. در این صورت میتونین از کاسه آب جنس سرامیک، پلاستیک سالم یا فلز استفاده کنین چون تمیز کردنش راحتتره. غذای مورد نیاز خرگوش خرگوش شما برای اینکه همیشه سالم و سرحال باشه به غذای سالم و مقوی نیاز داره. یونجه باید قسمت عمدهای از رژیم غذایی خرگوش شما رو تشکیل بده. همچنین هر روز براش سبزیجات تازه تهیه کنین. انواع سبزیهای ریشهای مثل هویج و ترب میتونه تو برنامه غذایی خرگوش قرار بگیره. میتونین هویج رو از سقف قفس آویزان کنین تا به عنوان اسباببازی خوردنی مورد استفاده قرار بگیره. البته غذای آماده مخصوص خرگوش هم وجود داره که میتونین از فروشگاه لوازم حیوانات خانگی تهیه کنین. فقط مطمئن بشین که غذا متناسب با سن خرگوش باشه. سنگهای جویدنی مخصوص جوندگان به اشکال مختلف هم در بازار موجوده که به عنوان منبعی از کلسیم و ویتامینها و وسیلهای برای ساییده شدن دندانها میتونه در اختیار خرگوش قرار بگیره. در همین رابطه میتونین نکاتی رو درباره راهنمای غذای خرگوش بخونین تا اطلاعات کاملتری در مورد تغذیه و رژیم غذایی خرگوش پیدا کنید. لوازم پیادهروی خرگوش حیوانات خانگی نیاز به فعالیت روزانه دارن. یه خرگوش توی طبیعت ممکنه روزی چند کیلومتر راه بره. خرگوش خانگی شما هم درسته که تو طبیعت زندگی نمیکنه اما نیاز به فعالیت و تحرک داره. احتمالا برای بردن خرگوش به بیرون از خانه به قلاده خرگوش هم نیاز پیدا کنین. پس قلاده رو هم جزو لیست خرید لوازم جانبی خرگوش قرار بدین. استفاده از قلاده خرگوش هنگام پیاده روی، کمک میکند تا بهتر مراقبت خرگوش خود باشید لباس مخصوص خرگوش لباس حیوانات خانگی جزوی از محصولات پر طرفدار پت شاپهاست. لباس مخصوص خرگوش هم وجود داره و چون جنبه زینتی داره و در تصاویر هم زیباست، جزو محصولات پرفروش حساب میشه و افراد زیادی دنبال لباس و حتی کفش مخصوص خرگوش هستن. ولی استفاده از این وسایل حیوان رو بسیار اذیت میکنه. خرگوشها به هیچ عنوان علاقهای به پوشیدن این لباسها و کفشها ندارن. معمولا برای تبلیغ این محصولات از محافظت حیوان در برابر سرما، باد و باران گفته میشه ولی باید بدونین که در حالت طبیعی پشم خرگوش بسیار گرمه و همیشه نیاز به هوای خنک داره. پوشاندن لباس به خرگوش به شدت کلافهش میکنه و گاهی هم دیده شده در هنگام استفاده از این محصولات خرگوشها تغییر رفتار میدن و پرخاشگر میشن. لوازم حمل و نقل خرگوش یکی دیگه از وسایل مورد نیاز نگهداری از خرگوش، باکس حمل و نقله. شما برای بردن خرگوشتون پیش دامپزشک یا هر جای دیگهای که ممکنه با هم برین، نیاز به یک باکس محکم و مطمئن دارین. بهتره که بالا و جلوی باکس باز باشه. یادتون نره که یه پتوی نرم و راحت هم داخل باکس بذارین تا خرگوش کوچولوتون جاش نرم و گرم باشه. وسایل بازی مورد علاقه خرگوش اسباب بازیهای مناسب در شکلگیری رفتار خرگوش نقش مهمی دارن. وقتی که دارین لوازم مورد نیاز خرگوش خانگی خودتون رو میخرین، اسباببازیهایی رو برای خرگوش انتخاب کنین که بتونه به راحتی اونها رو بجوه و پرت کنه. همونطور که میدونین خرگوشها دوست دارن مبلمان، فرش، پارچه و سیمهای برقی رو بجون. سیمها باید در لولههای پلاستیکی مخصوص پنهان بشن تا خرگوش نتونه پیداشون کنه. جویدن این سیمها برای خرگوش خطرناک و کشنده است. پس باید به خرگوشتون به اندازه کافی، جویدنیهای بیخطر و اسباببازی های جذاب بدین تا توجهش از فرش و مبلمان و سیمهای برق منحرف بشه. یک جعبه مقوایی پر از یونجه، یک صندوق بازی ارزانقیمت برای خرگوش محسوب میشه. میتونین براش یک تونل اسباببازی بخرین تا داخل اون بره و مدت زیادی سرگرم بشه. باید اسباب بازیهای مختلف رو برای خرگوشتون امتحان کنین تا سلیقش رو بفهمین. حتی میتونین برای اون اسباببازی خانگی درست کنین. شما میتونین با استفاده از رولهای دستمال توالت یا هر لوله مقوایی دیگهای تونلهایی رو درست کنین که خرگوشها دوست دارن و در طبیعت حفر میکنن. میتونین با تقسیم رول دستمال کاغذی به قطعات کوچکتر، اسباببازی نواورانهای برای خرگوشتون درست کنین که اون رو به دهانش بگیره، تکون بده، پرتاب کنه و دوباره به شما برگردونه. خانههای مقوایی هم برای خرگوشها گزینه خوبیه. خرگوش به داخل و خارج اون میره، روی اون چنگ میکشه و حتی ممکنه اون رو بجوه. زیرانداز حصیری و یک جعبه پر از کاغذ (در صورتی که بدون رنگ و چسب باشن)، میتونه اسباب سرگرمی خرگوش بشه. اسباببازیهای پلاستیکی مخصوص نوزاد (اگه استحکام لازم رو داشته باشن) و یا تکههای چوب (بدون صمغ)، توپهای پلاستیکی زنگولهدار یا حتی مخروطهای درخت کاج اسباببازی های جالب و سرگرم کنندهای برای خرگوش هستن. لوازم پزشکی خرگوش برای موارد اضطراری بهداشتی ، بهتره که موارد زیر رو در دسترس داشته باشین: دماسنج دیجیتالی با نوک انعطاف پذیر سرنگ تغذیهای (۱۰ سی سی یا ۳۵ سی سی) سرنگهای ۱ سی سی پنبه های توپی شیشه غذای کودک (هویج ، موز ، سیب) یک سرنگ نوک منحنی موچین آب اکسیژنه محلول نمکی چشم مراقبتهای بهداشتی و لوازم نگهداری نظافت خرگوش خرگوش خونگی چون داره تو محیط خونه و با ما زندگی میکنه به یه سری مراقبتهای بهداشتی و نظافتی هم نیاز داره. از جمله مهمترین این وسایل عبارتند ازز ناخنگیر، برس و شانه مخصوص خرگوش. لازمه حداقل هفتهای یک بار موهای خرگوشتون رو برس بکشین. البته خرگوشهای مو بلند به برس کشیدن روزانه احتیاج دارن. اگه موهای خرگوشتون گرهخوردگی داره باید با شانه مخصوص خیلی آروم گره رو باز کنید. ناخنهای خرگوشتون رو باید به طور مرتب بگیرین. اگه انجام این کار برای شما راحت نیست، لازمه پیش دامپزشک برید تا این کار رو برای شما انجام بده. خرگوش رو حمام نکنین! یعنی نباید اون رو در آب فرو کنین. خرگوشها خودشون رو تمیز میکنن. اما در صورت لزوم میتونین از یک حوله مرطوب استفاده کنین. پس یه حوله مخصوص خرگوشتون در دسترس داشته باشین. لوازم نگهداری انواع نژادهای خرگوش ما قبلا در مقاله انواع خرگوش شما را با نژادهای مختلف خرگوشهای خانگی محبوب آشنا کردیم و در مورد تک تک نژادها صحبت کردیم. اما با اینکه خرگوش ها نژادهای متنوعی دارن، اما وسایل نگهداری اونها با هم خیلی فرقی نداره. همه اونا به قفس یا لانه مناسب، لوازم مراقبتی مانند ظرف مناسب آب و غذا، تغذیه مناسب و غیره و لوازم بهداشتی برای نظافت دارن. برای مثال وسایل خرگوش مینی لوپ عبارتند از: قفس خرگوش لوپ باید به اندازهای باشه که خرگوش بتونه روی پای خودش بایسته و راحت دراز بکشه. اندازه قفس باید حداقل ۳ برابر اندازه خرگوش باشه و کف محکمی داشته باشه. مینی لوپها به بازیهای فکری علاقه زیادی دارن پس سعی کنین اسباببازیهای زیادی رو در اختیارشون قرار بدین. خرگوش مینی لوپ آب زیادی مینوشه. این خرگوشها هم باید ظرف مخصوص آب و غذا داشته باشن. برای ذخیره آب در قفس، از یک کاسه کوچک، کم عمق و ضد زنگ استفاده کنین و به صورت روزانه اون رو تمیز کنین. اگر مینی لوپ شما پشم کوتاه خزی داره یک برس آرام روزانه برای اون لازمه و اگر موی پشمی یا بسیار بلند داره، دو بار در روز برس باید بزنین و ناخنهای اون رو هم باید به طور مرتب کوتاه کنین. پس شما به برس و ناخنگیر برای خرگوش مینی لوپ خود نیاز دارین. در انتها، فراموش نکنین که نگهداری از حیوانات یعنی تعهد و قبول یک مسئولیت مهم! پس لطفاً از حیوانات خانگی خود به بهترین شکل مراقبت کنین. تجربه و نظر شما برای ما مهمه! شاید به ظاهر نگهداری از خرگوش کار سادهای به نظر بیاد، اما در واقعیت اینطور نیست و خرگوشها نیاز به مراقبت بیشتری دارن. به همین دلیل استفاده از وسایل نگهداری خرگوش کار شما رو توی نگهداری ازش راحتتر میکنه. ما سعی کردیم توی این مقاله سیر تا پیاز تمامی لوازم خرگوش به شما بگیم و شما را در خرید اونها راهنمایی کنیم. پس اگه تجربه ای از نگهداری خرگوش با هریک از این وسایل داشتید با ما درمیان بگذارین. به ما بگین که چه وسایلی برای نگهداری از خرگوش خریدید؟ به نظر شما کدوم یکی از این وسایل ضروریه و لازمه که حتما باشه؟ تجربههای ارزشمندتون رو با ما در میون بذارید و اگه سوالی دارین، مطرح کنید تا همکاران من در اسرع وقت، راهنماییتون کنن.
تفاوتهای اساسی بین آکواریوم آب شور و آب شیرین وجود دارد. ماهیان آکواریومهای آب شور نسبت به تغییرات محیطی بسیار حساستر هستند. ماهیهای آب شیرین در رودخانهها، برکهها، دریاچهها و... زندگی میکنند در حالی که ماهیهای آب شور در دریاها و اقیانوسها به حیات خود ادامه میدهند. به همین دلیل شرایط محیطی آنها نسبتا پایدارتر از شرایط زندگی ماهیان آب شیرین است و بنابر این نیازی به همراه شدن با شرایط جدید شیمیایی و دمایی محیطی ندارند. ریسک نگهداری و صید ماهیهای آب شور موجب میشود که قیمت آنها نیز نسبت به همتایان آب شیرین بیشتر باشد. بهتر است افراد بدون تجربه به سراغ آکواریوم آب شور نروند زیرا به مهارت بیشتری نسبت به آکواریوم آبشیرین نیاز دارد. مهمترین تفاوتهای این دو آکواریوم را در ادامه بررسی میکنیم. ماهی هدف اصلی از خرید آکواریوم لذت بردن از زیبایی آن است. ماهی های آبشور را میتوان زیباتر از ماهیهای آب شیرین دانست. بیشتر ماهیهای آبشور رنگهای بسیار زیبا و دل پذیری دارند. به طور مثال میتوان به دلقک ماهی اشاره کرد، که یکی از شناخته شدهترین ماهیهای آب شور در جهان است. البته ماهیهای آب شیرین رنگارنگ هم وجود دارند اما معمولا پوستشان به روشنی ماهی های آبشور نیست. هر دو مجموعه شامل تعداد زیادی ماهی برای انتخاب هستند اما موجودات آبشور گرانتر و معمولا حساستر هستند. کیفیت آب در هر دو نوع آب میبایست از مواد مضر مثل کلر و آمونیاک حذف گردد و هر دو به طور کامل فیلتر شوند. اگر آکواریوم آب شور حاوی مرجان و نرمتنان است نیازمند بخشی خاص به نام پروتئین اسکیمر است که در آب شیرین معمولا نیاز نیست. در آب شیرین میزان pH مطلوب حدود 7 است. در مقابل pH بهینه برای آب شور بالای 8 است. مورد دیگر که باید مورد توجه واقع شود، نمک اضافه شده است که برای آب شور باید متناسب با شرایط ماهیهای مورد نظر و با استفاده از غلظت سنج به مخزن اضافه گردد تا به غلظت ایدهآل برسد اما در آبشیرین به آن نیازی نیست. هزینه راهاندازی یک آکواریوم اصولی و کارآمد بدون توجه به نوع آن ارزان نیست، اما هزینه سرویس و خدمات آکواریوم آب شور بیشتر است. آب شور نیاز به فیلترها و تجهیزات تخصصیتر و در نتیجه گرانتر دارد و هزینه ماهیهای آن نیز بیشتر از ماهیهای آب شیرین است. نگهداری هیچ شکی نیست که ماهیهای آب شور، ظریفتر و حساستر از ماهیهای آبشیرین هستند و در نتیجه نیاز به مراقبت بیشتری دارند. توجه زیاد به کیفیت آب، رژیم غذایی و تجهیزات لازمه این نوع آکواریوم است. بسیاری از ماهیهای آبشیرین معمول نسبت به محیط های مختلف بسیار مقاوم و انعطافپذیر هستند و تا وقتی شرایط خیلی بحرانی نباشد در خطر قرار نمیگیرند. در مقابل، ماهی های آبشور بسیار به نور، دما، pH و … حساس هستند و بدون رعایت این موارد، به سرعت سلامت خود را از دست داده و تلف میشوند.
عروسهای هلندی یا کوکاتیلها پرندگانی پر جنبوجوش و پرانرژی هستن و هر نشونه یا تغییر رفتاری در اونها میتونه نشوندهنده بیماری عروس هلندی باشه. طبیعت پرندهها طوریه که باعث میشه بیماریهای خودشون رو پنهان کنن. بنابراین برای اطمینان از سالم بودن عروس هلندی خودتون باید هرگونه تغییر در رفتار، شخصیت، فعالیت یا سلامتیش رو زیر نظر داشته باشین تا در صورت بیماری بتونین به موقع تشخیصش بدین و برای درمانش اقدام کنین. عفونت روده عروس هلندی عفونت روده از بیماریهای خطرناک و نگرانکننده در عروسهای هلندی است و اگه به موقع درمان نشه در جفتگیری این پرنده تاثیر منفی میگذاره. این بیماری ممکنه به دلیل تغذیه نامناسب پرنده مثل خوردن دانههایی که به گرد و خاک و مدفوع آلوده شدن یا در اثر بالا و پایین شدن دمای هوا به وجود بیاد. علائم عفونت روده مدفوع آبکی و سبز رنگ دفع مدفوع همراه با فشار زیاد تنفس بریده بریده نفس کشیدن با دهان نیمه باز صدای خس خس سینه درمان بیماری عفونت روده عروس هلندی دمای محیطی که این پرنده رو نگهداری میکنین، باید گرم و حدود ۳۰-۳۱ درجه سانتیگراد باشه. طبق نظر دامپزشک میتونید از ذغال پرنده استفاده کنید. برخی از پرورش دهنده ها معتقد هستن که ذغال اکتیو همیشه باید در اختیار پرنده باشه. اما این باور بسیار اشتباهی هست چرا که مصرف زیاد این ماده باعث سوءتغذیه در عروس هلندی میشه. بیماری اسهال در عروس هلندی اگه مدت زیادی که از کوکاتیل نگهداری میکنین، هم میتونین تفاوت مدفوع و ادرار پرنده رو بفهمین و هم اسهال بودنش رو از نوع فضلهش تشخیص بدین. فضلهی یه کوکاتیل سالم، ترکیبی از یه مایع شفاف، ادرار پرنده و اوریک سفید رنگه که همهشون توسط کلیه تولید میشن و رنگ مدفوع هم معمولا روشنه؛ ولی بسته به نوع تغذیهش میتونه تغییر کنه. حالا اگه غلظت فضله پرنده تغییر کنه، هیچ مدفوع جامدی وجود نداشته باشه و آبکی شده باشه؛ احتمالا عروس هلندی شما به اسهال مبتلا شده. یه عروس هلندی ممکنه به علت ترس و وحشت، هیجان، بالا و پایین شدن دمای هوا، غذای نامناسب و آب آلوده به اسهال مبتلا بشه. علائم اسهال در عروس هلندی مدفوع آبکی کثیف بودن اطراف و دهانه مخرج پرنده کم شدن اشتهای پرنده بیتفاوتی نسبت به اتفاقات اطراف روش درمان بیماری اسهال عروس هلندی استفاده از روغن زیتون یا روغن کرچک ترکیب زرده تخم مرغ سفت و رندهشده با بیسکویت له شده به عنوان تغذیه اگه مخرج کوکاتیل به علت بیماری کثیف شده و پرهای پرنده به هم چسبیده، اونها رو با آب ولرم بشویین، تا پرنده تمیز بشه و با دامپزشک زولند مشورت کنید تا درمان رو هرچه سریع تر شروع کنید. سرماخوردگی در کوکاتیل این بیماری در عین حال که شباهت زیادی به آسم داره ولی تفاوتهای بارزی هم با این بیماری داره. سرماخوردگی گاهی اوقات باعث ایجاد اسهال هم میشه. عواملی مثل هوای سرد، خشک نکردن پرنده بعد از حمام، ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن میتونه باعث سرماخوردگی عروس هلندی بشه. نشانههای سرماخوردگی عروس هلندی لرزش تند تند نفس کشیدن گرفتگی بینی تنفس از راه دهان عطسه کردن ترشحات سفید رنگ بینی التهاب چشمها خستگی و کسلی کم اشتهایی درمان بیماری سرماخوردگی عروس هلندی تغذیه پرنده باید کامل و مناسب و شامل میوهها و سبزیجات تازه باشه. مثلا پرتقال شیرین. دمای محیط نگهداری از عروس هلندی باید ثابت باشه. نیاز هست که پرنده آنتی بیوتیک دریافت کند. برای تجویز آنتی بیوتیک حتما از دامپزشک کمک بگیرید. میتونین از بخور آب و روغن اکالیپتوس استفاده کنین. از مولتی ویتامینهای مخصوص پرنده استفاده کنین. از حمام کردن عروس هلندی اجتناب کنین. اجازه بدین کوکاتیل استراحت کامل داشته باشه. پرنده ای که سرماخورده باید حتما زیر نظر یک دامپزشک از آنتی بیوتیک استفاده کنه. اگه درمان سرماخوردگی عروس هلندی با آنتیبیوتیکها انجام نشه، تبدیل به یه بیماری مزمن میشه و در بدترین حالت عفونت، بینی و مغز پرندهتون رو از بین میبره. ویروس سرماخوردگی از انسان به عروس هلندی منتقل نمیشه مگر اینکه سرماخوردگی همراه با عفونت باکتریایی باشه. پس در مدت طول درمان بیماریتون، سعی کنین باهاش زیاد ارتباط نداشته باشین. مسمومیتهای عروس هلندی عوامل زیادی وجود دارن که باعث ایجاد مسمومیت در عروسهای هلندی میشن. مثلا: روی، سرب، گیاهان خانگی، حشرهکشها و حتی بعضی از تنقلات. مسمومیت کوکاتیل با روی علت رایج این مسمومیت، سیمهای مفتولی به کار رفته در قفس عروس هلندیه. وقتی کوکاتیل این سیمها رو به دندون میگیره و میجوه، این ماده وارد بدنش میشه و بهش آسیب میرسونه. این مسمومیت در ابتدا علائم خاصی نداره و بعد از گذشت زمان نشونههاش ظاهر میشن که شامل بیحالی، بیاشتهایی، کاهش وزن، اسهال، عدم تعادل و عدم توانایی پروازه. برای درمان بهتره منبع آلودگی رو از عروس هلندی دور کنین، اکسیژن مورد نیازش رو تامین کنین و رطوبت محیط رو هم افزایش بدین. مسمومیت عروس هلندی با سرب سرب هم برای انسان و هم برای انواع حیوانات خطرناک و مسمومیت با اون میتونه منجر به مرگ بشه. البته اگه به موقع تشخیص داده بشه و مراحل درمانش طی بشه، قابل درمان هست. جعبههای مقوایی رنگی، کاشیها، باتریها، لامپ و… از عوامل مسمومیت با سرب هستند. افسردگی، ضعف، کم شدن تعادل، بیاشتهایی، استفراغ، وجود خون در مدفوع، تشنج و نابینایی از علائم مسمومیت با سرب در عروسهای هلندی است. برای درمان مسمومیت عروس هلندی با سرب حتما باید به دامپزشک به صورت حضوری مراجعه کنید و به هیچ عنوان از روش درمانهای خانگی و تجربی استفاده نکنید. مسمومیت کوکاتیل با گیاهان بعضی از گیاهانی که در منزل ازشون نگهداری میکنین یا در طبیعت وجود داره مثل زعفران، آواکادو، گل شقایق، پیچ، پنبه، گل مریم، گل سوسن، کاکتوس، گل نرگس، خرزهره، پیاز و گل لاله باعث مسمومیت عروس هلندی شما میشه. البته این نوع مسمومیت به سادگی قابل درمان هست. خیلی از مواقع، خود عروس هلندی تشخیص میده که چه گیاهی بهش آسیب میرسونه و بهش نزدیک نمیشه اما گاهی هم پیش میاد که جوجههای عروس هلندی نمیتونن این گیاهان رو تشخیص بدن. از علائم مسمومیت کوکاتیل با گیاهان مختلف، از دست دادن اشتها، کم تحرکی، کاهش وزن و خستگی زیاده. برای درمان این مسمومیت فقط کافیه آب، غذا و اکسیژن کافی رو برای عروس هلندیتون تأمین کنین. مسمومیت با حشرهکشها مسمومیت با حشرهکشها از خطرناکترین انواع مسمومیتها برای عروسهای هلندی است و از ۲ طریق باعث مسمومیت عروسهای هلندی میشه. سطوح مختلفی که بهشون حشرهکش زدین. خود حشرهکشها وقتی برای از بین بردن حشرههای ریز توی قفس ازش استفاده میکنین. چون مسمومیت با حشرهکش خیلی سریع باعث مرگ پرنده میشه، لازمه که برای درمانش خیلی زود اقدام و به دامپزشک مراجعه کنین. مسمومیت عروس هلندی با تنقلات تنقلاتی مثل انواع شکلات به دلیل مواد نگهدارنده شیممیایی که دارن، برای عروسهای هلندی مضر هستن. مدفوع تیره، تشنج، اسهال، استفراغ و ضربان قلب نامنظم که حتی ممکنه منجر به مرگ پرنده بشه، از علائم مسمومیت عروس هلندی با تنقلات است و در این نوع مسمومیت شما باید هرچه زودتر به دامپزشک مراجعه کنین تا برای کوکاتیل دارو تجویز کنن. بیماری آسم در عروسهای هلندی آسم یکی از مزمنترین بیماریهای عروس هلندیه و علائمی شبیه به سرماخوردگی داره. در این بیماری، نفس کشیدن برای عروس هلندی مشکل میشه و حتی پرنده با دهانش نفس میکشه و تنفسش هم صدادار و همراه با خس خسه. برای درمان آسم میتونین، از بخور اکالیپتوس در محیط نگهداری پرنده هم استفاده کنین.اما باید توجه داشته باشین که میزان زیاد این بخار میتونه باعث خفگی پرنده بشه. تغذیه عروس هلندی در مدت بیماری آسم اهمیت زیادی داره و باید با توصیه و تجویز دامپزشک، تغذیه مناسب در نظر گرفته بشه . پر ریزی کوکاتیل تولک رفتن یا پر ریزی بیماری عروس هلندی محسوب نمیشه و یه مسئله کاملا طبیعی در کوکاتیلها است که معمولا سالی یک بار و در فصولی مثل تابستون اتفاق میافته. به این صورت که تمام پرهاش میریزه و پرهای جدید، جایگزین میشه. توی این دوران شما باید مراقب غذای عروس هلندی باشین و انواع ویتامینها، املاح و مواد معدنی و غذاهای مقوی رو در برنامه غذاییشون قرار بدین. در غیر این صورت ممکنه پرهای جدید رشد نکنن یا ناقص دربیان و در زیبایی عروس هلندیتون تاثیر بگذاره. چاقی کوکاتیل چاقی یکی از بیماریهای رایج کوکاتیل که به دلیل تغذیه نامناسب و استفاده از دانههای پرچربی مثل تخم آفتابگردان، شاهدانه و تخم کتان به وجود میاد و میتونه برای عروس هلندی مشکلات جانبی دیگهای هم به همراه داشته باشه. وقتی کوکاتیلها مبتلا به چاقی باشن، کم تحرک میشن، علاقهای به پرواز کردن ندارن و به سختی نفس میکشن. برای درمان بیماری چاقی عروس هلندی، نباید بهش گرسنگی بدین، باید برنامه غذاییش رو اصلاح کنین و از مواد غذایی مثل میوهها و سبزیها و ارزن استفاده کنین. همچنین اون رو مجبور کنین تا در محیط (پاسیو یا یه اتاق بزرگ) پرواز کنه. بیماری لاغری عروس هلندی این بیماری بیشتر جوجههای جوان بین سنین ۳ماهگی تا ۹ماهگی رو درگیر میکنه و برخی میگن که علت اصلی این بیماری، آب آلوده و مواد غذایی نامناسب و کثیف است. در بیماری لاغری، عروس هلندی طی ۲۴ تا ۳۶ ساعت بخش زیادی از گوشت بدنش رو از دست میده. از علائم دیگه این بیماری، افسردگی، بی حالی، چشمان بی فروغ، لرزش و بی رنگی نوک و پاها است. کوکاتیل مبتلا به لاغری با حالت تشنج خودش رو به ظرف آب و غذا میرسونه و این نشون میده که پرنده دچار دردهای شدید درونیه و بعد این حالت به یه خواب عمیق فرو میره. برای درمان لاغری عروس هلندی تون اول از همه باید علت اون رو بررسی کنید و سپس با کمک دامپزشک یه رژیم غذایی مقوی رو براش شروع کنید و شاید نیاز به مکملهای تقویتی هم باشه، البته یادتون باشه که این نیاز رو دامپزشک تشخیص میده و باید با تجویز پزشک مکملها مصرف بشه. طاسی کوکاتیل طاسی کوکاتیل به عنوان یه بیماری عروس هلندی شناخته نمیشه و ارتباطی هم به بهداشت پرنده نداره. البته کمبود مواد معدنی در طاسی پرنده تاثیرگذاره. گاهی اوقات جفتگیری اشتباه عروسهای هلندی که ناشی از ناآگاهی پرورش دهندههای این پرنده است باعث بروز این بیماری میشه. مثلا اگه عروسهای هلندی نژاد لوتینو با هم جفتگیری کنن، جهش ژنتیکی باعث میشه تا جوجههاشون مبتلا به تاسی سر باشن. شپش و پرکنی کوکاتیل عدم رعایت بهداشت، کثیف بودن محل نگهداری عروس هلندی، نگه داشتن کوکاتیل در محیط خشک و عدم شتوشوی مناسب پرنده باعث ایجاد شپش در بدن عروس هلندی میشه و در نتیجه اون عروس هلندیتون مدام در حال کندن پرهاشه. خب باید بگیم که بهترین راه حل برای درمان، مشورت با دامپزشک آنلاین و تهیه محلولهای ضد شپش و ضدعفونی کردن قفس پرنده است. بیماری ژیاردیا در عروس هلندی ژیاردیا یکی از بیماری های باکتریایی عروس هلندی است که مکانیزم دفاعی بدن اونو به هم میریزه. علت اصلی این بیماری آب آلوده ست. بنابراین هر روز آبخوری عروس هلندیتون رو تمیز و ضدعفونی کنین. مدفوع شل و آبکی، بی اشتهایی، کاهش وزن، افسردگی و پر ریزی شدید از نشانههای بیماری ژیاردیا در عروس هلندی است. این بیماری عروس هلندی ممکنه که باعث سندرم فلجی، افت شدید ویتامین E و سلنیوم و در موارد حادتر باعث ضعف عضلات فک، مشکلات گوارشی و هضم نامناسب، عدم تعادل در ایستادن، کاهش تخمکگذاری، مرگ جنین در داخل تخم و کاهش باروری عروس هلندی بشه. بنابراین در صورت مشاهده علائم باید پرندهتون رو خیلی سریع به دامپزشک نشون بدین. بیماری کاندیدیازیس بیماری کاندیدیازیس به دلیل رژیم غذایی نامناسب و کمبود ویتامین A ایجاد میشه و سیستم دفاعی بدن عروسهای هلندی جوجه رو تحت تاثیر قرار میده. از علائم بیماری کاندیدیازیس، بی اشتهایی، استفراغ، خالی شدن تدریجی چینه دان پرنده و ایجاد زخمهای سفید و پنیری شکل در اطراف دهان و گلوی پرنده است. تشخیص این بیماری در پرنده مادر یا مولد خیلی سخته و اگه مبتلا به این بیماری باشه، با غذا دادن دهانی به جوجهها، اونها رو هم مبتلا میکنه. درمان این بیماری فقط از طریق داروهای ضد قارچ با تجویز دامپزشک و رژیم غذایی سرشار از ویتامین A امکانپذیره. بیماری درمانیسوس در عروس هلندی بیماری درمانیسوس یه نوع کم خونی که عامل اصلیش هم، کنه پر قرمزه که روی بدن عروس هلندی میشینه و با مکیدن خونش باعث کم خونی و ضعف سیستم ایمنی بدنش میشه. از علائم این بیماری، خارشهای مداوم بدن پرنده با منقارشه. برای از بین بردن انواع حشرات از روی بدن عروس هلندیتون بهتره که هر هفته اونها رو زیر نور آفتاب قرار بدین. بیماریهای پوستی عروس هلندی بیماریهای پوستی در عروسهای هلندی بسیار رایج و شایع هستن و انواع آن شامل موارد زیر است: آلرژی ممکنه بعضی وقتا عروس هلندی شما نسبت به بعضی از مواد غذایی حساسیت داشته باشه و دچار آلرژی پوستی بشه. تشخیص این بیماری سخته و فقط با کمک دامپزشک و نمونهبرداری از پوست پرنده امکانپذیره ولی معمولا با داروهای ضد حساسیتی مثل آنتیهیستامینها قابل درمانه. بیماری قارچ پوستی عروس هلندی این بیماری پوست بدن، پرهای اطراف چشم و منقار عروس هلندی رو تحت تاثیر قرار میده و از نشونههاش، ریختن موهای گردن و پوسته پوسته شدن بدنه. تومور و کیستهای پوستی این تومورها شبیه جوشهای زیرپوستی هستن و معمولا هنگام پرریزی عروس هلندی و رشد پرهای جدید و زمانی که جوشها نمیتونن به سطح پوست راه پیدا کنن، اتفاق میفتن. لیپوما یکی از تومورهای پوستی پرندگان که به رنگ زرد و در امتداد بالهای عروس هلندی دیده میشه. زخم پوستی زخم پوستی به دلیل عفونت باکتریایی عروسهای هلندی به وجود میاد و به پوست زیر بالهاش آسیب میزنه. طاعون در عروس هلندی طاعون که به بیماری مرگ بدون علامت شناخته میشه، یکی از بیماریهای ویروسی عروس هلندی و از طریق ترشحات دهان و مدفوع منتقل میشه و اغلب هیچ نشونه و علامتی نداره ولی نشونههای احتمالی این بیماری، لرزشهای عصبی، بیاشتهایی و اسهال. بیماری پولیما پولیما هم از بیماریهای ویروسی عروس هلندی و شبیه به زگیله. این ویروس بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت باعث مرگ عروس اون میشه. بنابراین تشخیص به موقع و پیشگیری از این بیماری با تزریق واکسن اهمیت زیادی داره. درمان این بیماری عروس هلندی با جراحی و برداشتن زگیل توسط دامپزشک امکانپذیره. بیماری پستیاکوز یا تب پرندگان پستیاکوز همان تب طوطی و عروس هلندی و قابل انتقال به انسان. از علائم این بیماری، ترشحات چشم و بینی، مشکلات تنفسی، افسردگی و بی اشتهایی و در بعضی مواقع صحبت نکردن طوطی سخنگوی شما است. روش درمان این بیماری مراجعه به دامپزشک و مصرف آنتی بیوتیک و نگهداری پرنده در یه محیط آروم و بدون استرس هست. بیماری مایکوباکتریوز یا سل مایکوباکتریوز از بیماریهای مشترک بین انسان و عروس هلندی و میتونه کشنده باشه. از علائم اولیه این بیماری، کاهش وزن و اسهال. توجه داشته باشین که اگه سیستم ایمنی بدنتون ضعیف، نباید به پرنده مبتلا به سل نزدیک بشین. بیماری سیرکوویروس عروس هلندی یا PBFD سیرکو ویروس یه بیماری خطرناک در عروس هلندیه که هم باعث آسیب جسمی و هم آسیب روحی به پرنده میشه. طی این بیماری، کوکاتیل شما خود زنی میکُنه و پرهاش رو میکَنه و به خودش آسیب میرسونه و بعد از ۴ یا ۵ هفته هم افسردگی شدید میگیره، سیستم ایمنی بدنش رو ضعیف میکنه و در نهایت باعث مرگش میشه. از نشونههای اولیه و احتمالی بیماری پی بی اف دی (PBFD) ، اسهال و استفراغ و منقارش هم براق میشه. در صورتی که منقار عروس هلندی سالم، تیره و حاوی گردوغباره براق شدن منقار یکی از نشونه های احتمالی در بیماری سیرکو ویروس عروس هلندی بیماری ورم ملتحمه در عروس هلندی ورم ملتحمه از بیماریهای رایج در عروسهای هلندی و به خصوص نژاد عروس هلندی سفید و آلبینو است. در این بیماری ، پلکهای عروس هلندی ورم میکنه و چشمهاش هم دچار ترشح میشن. این بیماری میتونه ژنتیکی هم باشه و راه درمان قطعی براش وجود نداره اما این باعث نمیشه که شما به دامپزشک مراجعه نکنید و یا درمان رو متوقف کنید. کرمهای گرد گاهی ممکنه در اثر عدم رعایت نکات بهداشتی، کرمهای گرد یا آسکاریدها در محیط زندگی کوکاتیل رشد کنن. این کرمها شبیه به اسپاگتی سفید هستن. اگه این بیماری پیشرفت کنه و کرمها بزرگ بشن؛ باعث انسداد روده عروس هلندی و حتی مرگش میشه. علائم بیماری آسکارید در عروس هلندی عدم شفافیت و درخشش چشمهای کوکاتیل اسهال کم اشتهایی کاهش وزن شدید اختلالات رشدی راه تشخیص قطعی این بیماری، نمونهبرداری از مدفوع پرنده توسط دامپزشک و انجام آزمایشهای انگلی برای تجویز نسخه است. گرفتگی مجرای تخمگذاری عروس هلندی ماده این بیماری در اثر تشکیل نشدن پوسته تخم، تغذیه نامناسب و کم تحرکی پرنده ماده ایجاد میشه و باعث پف کردن پرنده، بی حالی و بی تحرکی و در موارد شدیدتر تلف شدن پرنده طی چند ساعت میشه. برای درمان این بیماری، باید پرنده رو گرم نگه دارین و اطراف مخرجش رو با احتیاط ماساژ بدین. دقت کنین که هرگز پوسته تخم را به داخل بدن پرنده فشار ندین و اگه نتونستین تخم را با ماساژ دادن خارج کنین حتما به دامپزشک متخصص مراجعه کنین تا با اقدامات پزشکی مختلف و در صورت نیاز جراحی، این کار رو انجام بده. بیماری اسپیروکتوز اسپیروکتوز یه بیماری باکتریایی ست که از طریق گزش کنه و باکتریهای متحرک و هوازی به عروس هلندی و خصوصا پرندههای جوان، منتقل میشه. از علائم این بیماری، تب، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی، لرزش، کم خونی و در موارد حادتر، فلجی پرنده و حتی مرگ است و متاسفانه درمانی براش وجود نداره. بیماری اسپرژیلوز در عروس هلندی این بیماری قارچی از عوامل بروز پنومونی و التهاب کیسههای هوایی عروس هلندی و به ۲ شکل حاد و مزمن بروز پیدا میکنه. در حالت حاد بیماری اسپرژیلوز، هنجره پرنده بعد از ۴ یا ۵ روز مسدود و عروس هلندیتون دچار تغییر صدا و خفگی میشه و یا ممکنه به صورت ناگهانی تلف بشه، اما در حالت مزمن علائمی مثل کاهش وزن، مشکلات تنفسی و تغییر صدا دیده میشه. برای درمان بیماری اسپرژیلوز دامپزشک معمولا داروهای مناسب رو تجویز میکنه. بیماری هلیکو باکتریوز این بیماری باکتریایی معمولا در حلق عروسهای هلندی دیده میشه و از نشونههاش التهاب حلق، افزایش موکوس دهان، خمیازه، تکان دادن سر، سختی در بلع، عطسه کردن، تورم دور چشم و ترشح شدید مخاط از بینی است. برای درمان این بیماری پس از تشخیص پزشک، داروهای آنتی بیوتیک توصیه میشه. نکاتی که باید بهش توجه کنید شایعترین بیماریها در عروس هلندی شامل مواردی همچون: بیماریهای تنفسی عفونتهای باکتریایی بیماریهای ویروسی بیماریهای پوستی بیماریهای پر و منقار و … برای تشخیص بیماری در عروس هلندی به موارد زیر توجه داشته باشین: به تغییرهای رفتاری عروس هلندی توجه داشته باشین. کوکاتیلها بسیار فعال، اجتماعی و کنجکاو هستن و هرگونه تغییر رفتار و عادت ممکنه نشانهبیماری باشه. پس کاملا هوشیار باشید. به میزان فعالیت روزانه عروس هلندیتون دقت کنین. افت ناگهانی فعالیت ممکنه علائمی از بیماری و کسالت باشه. مثلا خوابیدن به مدت طولانی، بیتفاوتی، عدم تعادل و… به صدای جیرجیرشون گوش بدین. هرگونه تغییر در صدا یا تن صداشون، مثل ضعیف شدن صدا، ناتوانی در آواز خواندن و… ممکن نشونهای از یه مشکل جدی باشه. به میزان خوردن عروس هلندیتون توجه کنین. تغییر در اشتها یکی از علائم اصلی بیماری در عروسهای هلندی. اگه پرنده بیشتر یا کمتر از حد معمول غذا میخوره، حتما با دامپزشک مشورت کنین. عروس هلندیتون رو به طور مرتب و از نظر فیزیکی معاینه کنین. پرهای ژولیده یا پف کرده، تورم پلکها و چشمها، تغییر در فضله پرنده، تغییر در رنگ و شکل منقار پرنده و تغییر در نوع تنفس همه از عوامل بیماری عروس هلندی است. پس از مشاهده این علائم حتما به دامپزشک مراجعه و دستورالعملهای تجویزیش رو دنبال کنین.
همه میدونیم که سگها بعد از یه مدت کوتاه مثل یکی از اعضای خانواده میشن و دیدن مریضی و رنجشون واقعا عذاب آوره. علاوه بر این اگه تا حالا سگتون مریض شده باشه و پیش دامپزشک برده باشینش، حتما دیدین که جواب دادن به سوالای دامپزشک و اطلاعاتی که ازتون میخواد چقدر مهمه. دونستن علائم بیماریهای سگ و توجه بهشون باعث میشه که توی مراحل اولیهی بیماری متوجه بشین و در اولین فرصت برای درمانشون کاری کنین. دوستان، بعضی از بیماریها وقتی پیشرفته میشن اعضای دیگهی بدن رو هم ممکنه درگیر کنن یا باعث عفونتهای ثانویه بشن و درمانشون خیلی سخت بشه برای همین هرچقدر تاکید کنیم که به پیشگیری و درمان توی مراحل اولیهی بیماری اهمیت بدین باز هم کمه. سرطان در سگ و علت های ابتلا سرطان یکی از بیماری سگ ها هست که بیشتر در سگ های مسن شایع می باشد. فهمیدن اینکه یکی از عزیزانتون سرطان داره میتونه دردناک و گیج کننده باشه. وقتی سگ شما یکی از اون کسانی باشه که به این بیماری مبتلا شده به یاد داشتن اینکه دامپزشکهای متفاوت روشهای درمانی و عقاید مختلفی دربارهی سرطان دارن خیلی مهمه. پس همیشه بهترین راه اینه که نه از یک نفر، بلکه از افراد مختلف برای درمان یا پیشگیری از این بیماری مشورت بگیرین تا بتونین بهترین روش رو انتخاب کنین. سرطان نوعی بیماری در سگ هست که در اون سلولها بصورت غیرقابل کنترل رشد میکنن، بافتهای بدن رو از بین میبرن و میتونن به مناطق دیگه از بدن هم ضربه بزنن. درست مثل انسانها، سگ ها هم انواع مختلف از سرطان رو دارن. سرطان یک بیماری چند عاملی هست به این معنی که دلیل مشخصی نداره ولی عوامل ارثی و محیطی میتونن باعث سرطان بشن. علائم سرطان در سگها غده (خوش خیم یا بدخیم) ورم زخمهایی که دیر به دیر درمان میشن یا درمان نمیشن بیحالی بوی بد دهان ترشحات غیرطبیعی از قسمتهای مختلف بدن کاهش وزن از دست دادن ناگهانی تعادل کاهش یا از دست دادن اشتها مشکل در تنفس، ادرار یا مدفوع سرطان در نژادهای مختلف سرطان میتونه دلایل ارثی داشته باشه، به همین خاطر بعضی از نژادها به بعضی از انواع سرطان بیشتر مبتلا میشن. دونستن اینکه سگتون احتمال مبتلا شدن به کدوم یک از انواع سرطانها رو بیشتر داره، کمک میکنه که به علائمش حساس بشین و توی مراحل اولیهی بیماری رو شناسایی کنین. برای مثال نژادهای باکسر، بوستون تریر و گلدن رتریور بیشتر به سرطان لنفوم (یا غدد لنفاوی) مبتلا میشن در حالی که نژادهای بزرگتر مثل گریت دین یا سن برناردز بیشتر از سرطان استخوان رنج میبرن. پیشگیری از سرطان در سگها عقیم کردن بعد از اولین دوره فحلی (سیکل) میتونه احتمال ابتلا به سرطان سینه رو در سگهای ماده به صفر برسونه و در سگهای نر عقیم کردن باعث پایین اومدن احتمال ابتلا به سرطان بیضه میشه. درمان سرطان جراحی شیمی درمانی پرتودرمانی گاهی نیازه ما برای تصمیم گیری درست در مورد تشخصیص و درمان بیماری سگمون نظر بیش از یک دامپزشک رو بپرسیم یا با چند دامپزشک مشورت کنیم. بیماری دیابت در سگ ها ابتلا به دیابت در سگ به دلیل کمبود و ترشح ناکافی هورمون انسولین در بدن هست. وقتی بدن سگ انسولین ترشح نکنه یا نتونه از انسولین به صورت عادی و طبیعی استفاده کنه قند خون بالا میره. این بیماری میتونه مشکلات زیادی برای سگ ایجاد کنه؛ ولی از اونجایی که دیابت بیماری قابل کنترلی هست پس در صورت رعایت یه سری نکات، خوشبختانه سگ شما میتونه مثل یه سگ نرمال به زندگی خودش ادامه بده. دیابت به دو نوع زیر تقسیم میشه: نوع ۱: به دلیل عدم تولید انسولین نوع ۲: اختلال در تولید انسولین و پاسخ ناکافی به هورمون بیماری دیابت در سگ ها بیشتر در نوع اولش شایعه. علائم دیابت در سگها افزایش یا کاهش اشتها افزایش مصرف آب کاهش وزن افزایش ادرار بیحالی عفونت ادراری استفراغ آب مروارید یا کوری علل ابتلای سگ به دیابت ژنتیک چاقی استرس و هیجان بیش از حد التهاب لوزالمعده دیابت در نژادهای مختلف احتمال مبتلا شدن سگهای ماده و چاق توی سنین بالاتر (۶ الی ۹ سال) بیشتره. به علاوه نژادهای تریر استرالیایی اشناوزر مینیاتوری کیش هاند پودل داشهوند بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به دیابت هستن. درمان دیابت در سگ دامپزشک با توجه به شدت علائم و بیماریهای احتمالی دیگر در سگ، روش درمان رو انتخاب میکنه. هر سگ ممکنه به درمان پاسخ متفاوتی بده. سگهایی که وضعیت بهتری دارند ممکنه به داروهای خوراکی یا رژیم غذایی پر فیبر که به عادی سازی سطح گلوکز در خون کمک میکنه، پاسخ بدن؛ اما برای بیشتر سگها، تزریق انسولین برای تنظیم قند خون ضروریه. نکته: این موضوع خیلی اهمیت داره که هر روز در یک زمان مشخص، تزریق انسولین انجام بشه و غذاهایی که به همراه دارو بهش میدین رو تغییر ندین. این مساله کمک میکنه که قند خون سگتون خیلی بالا و پایین نشه و تعادل خودشو حفظ کنه. میتونین از دامپزشک بخواین که یه برنامهی غذایی هماهنگ با تزریقها و داروهای سگتون در اختیارتون بگذاره. سعی کنین از غذاهایی که گلوکز زیادی داره دوری کنین و مرتب سطح گلوکز خون سگتون رو چک کنین. چطور از دیابت در سگ پیشگیری کنیم؟ تمرین و ورزش روزانه، جلوگیری از چاقی و اضافه وزن در سگ و همینطور انتخاب رژیم غذایی مناسب میتونه در پیشگیری از دیابت خیلی موثر باشه. کرم قلب سگ، بیماری کشنده و خطرناک کرم قلب نوعی کرم انگلیه که در قلب و ریههای حیوونهای دیگه به عنوان میزبان زندگی میکنه. کرمها سفر خودشون رو از طریق جریان خون شروع میکنن، به رگها آسیب میزنن و در نهایت در ریه و قلب میزبانشون زندگی میکنن. کرم قلب سگ یه بیماری جدیه و میتونه کشنده باشه. این کرمها از طریق نوعی پشه از حیوان به حیوان منتقل میشن و برای زیاد شدن به یک کرم ماده و یک کرم نر نیاز دارن. این انگل میتونه تا ۳۰ سانتیمتر رشد کنه. علائم کرم قلب مشکل در تنفس سرفه استفراغ کاهش وزن و خستگی بیش از حد بعضی از سگها تا اواخر مراحل عفونت، علائمی ندارن. راههای تشخیص کرم قلب در سگ این انگل با روشهای زیر و فقط با مراجعه به دامپزشک تشخیص داده میشه: رادیوگرافی آزمایش خون سونوگرافی از اونجایی که کرم قلب توسط پشه به سگ منتقل میشه، سگهایی که در مناطق گرم و مرطوب زندگی میکنن بیشتر در معرض این نوع بیماری هستن. روش پیشگیری از بیماری کرم قلب در سگ کرمقلب به راحتی با مصرف قرصهایی که معمولا به صورت ماهانه تجویز میشن قابل پیشگیریه. یادتون باشه پیشگیری خیلی آسونتر از درمانه پس چک آپهای سگتون رو جدی بگیرین و قرصهای ضد انگل رو فراموش نکنین. بیماری تنفسیِ کنل کاف یا سرفه در سگ کنل کاف یه نوع بیماری عفونی سگ هست که باعث سرفه کردن و التهاب تارهای صوتی اون میشه. کنل کاف در واقع اصطلاحی برای توصیف مجموعهای از عفونتهای ویروسی و باکتریایی هست که باعث التهاب تارهای صوتی سگ میشه. این ویروس به راحتی از طریق سرفه سگ انتشار پیدا میکنه و مسری هست. علائم سرفه خشک و مداوم در سگ عق زدن خلط کفی تب ترشحات بینی روشهای انتقال کنل کاف به سگ این ویروس میتونه از طریق ظرف غذا یا آب مشترک و یا حتی بازی کردن دو سگ باهم منتقل شه. همونطور که میدونین ویروسها در فضاهای بستهای که تعداد زیادی سگ درش هست و تهویه ضعیفی دارن (مثل پناهگاهها) به راحتی بین سگها شیوع پیدا میکنه. سگهایی که واکسینه نشدن بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری هستن. برای همینه که این بیماری کنل کاف یا سرفه سگدانی ها نامگذاری شده. روش درمان کنل کاف سگ اگر سگ شما علائم کنل کاف رو داشت میتونید در کنار مراجعه به دامپزشک روشهای زیر رو برای التیام موقت انجام بدید: سگ مبتلا رو از سگهای دیگه جدا کنین. بخور یا بخار دوش میتونه مجرای تنفسی تحریک شده رو تسکین بده. از قرار دادن سگتون در معرض دود سیگار یا سایر دخانیات خودداری کنین. مطمئن شین که سگتون در محیطی بدون استرس استراحت میکنه. بیماری واگیردار پاروویروس در سگ ها بیماری پاروا در سگ یکی از بیماری های مهم و کشنده توله سگ هاست. پاروا یه ویروس بسیار مسری و خطرناک هست که در صورت گسترش یافتن میتونه مرگبار باشه. این ویروس به سلولها و گلبولهای سفید حمله میکنه، بر روده تاثیر میگذاره و هنگامی که حیوون آلوده میشه میتونه روی عضلات قلب تاثیر بگذاره و باعث مشکلات قلبی بشه. علائم پاروویروس در سگ بی حالی استفراغ شدید از دست دادن اشتها اسهال خونی البته استفراغ در سگ ها دلایل متعددی داره. استفراغ سگ میتونه به علت وجود کرم قلب،پاروا ویروس، یا دیابت و موارد دیگه نیز باشه. توله سگها و سگهایی که واکسینه نشدن بیشتر در معرض خطر ابتلا هستن. پاروا ویروس میتونه مدت طولانی روی اجسامی مثل ظروف غذا، کفش و حتی سطح زمین زنده بمونه. نژادهایی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به پاروویروس هستن روتوایلر دوبرمن پینشر لابرادور رتریور امریکن استافورد شایر تریر ژرمن شپرد راههای پیشگیری از پاروویروس برای پیشگیری از پاروویروس لازمه برنامه واکسیناسیون سگ ها رو جدی بگیرید. لازمه اولین دوز اون در ۸ هفتگی به سگ تزریق بشه و دوز دوم در ۱۰ هفتگی و دوز سوم حدود ۱۶ هفتگی به سگ تزریق بشه. واکسنهای بعدی به صورت سالیانه به سگ تزریق میشن. یادتون باشه احتمال مبتلا شدن سگ به پاروویروس حتی بعد از واکسیناسیون هم وجود داره اما بدن سگتون در برابرش قوی شده و خیلی راحتتر دورهی ویروس رو طی میشه. احتمال مبتلا شدن سگهای مسنتری که واکسن کامل رو دریافت نکردن به پاروویروس بیشتره. پاروویروس میتونه ماهها تو محیط زنده بمونه علاوه بر این در برابر مواد ضدعفونی کننده معمولی هم مقاومه و ریشه کن کردنش سخته. پاروویروس قابل درمان هست؟ در حال حاضر دارویی که بتونه این ویروس رو از بین ببره وجود نداره. سگهای آلوده به پاروویروس به درمان فشرده در بیمارستان دامپزشکی نیاز دارن. در بیمارستان دامپزشکی، سگها داروهایی برای کنترل عفونتهای ثانویه، کنترل استفراغ و درمان کم آبی دریافت میکنن. متوسط دورهی درمان در بیمارستان ۵ الی ۷ روز هست. درمان همیشه موفقیت آمیز نیست، پس بهتره سگتون رو در برابر این ویروس واکسینه کنین. بیماری ویروسی و خطرناکِ هاری در سگ هاری یک بیماری ویروسی است که مغز و نخاع تمام پستانداران، از جمله گربهها، سگها و انسانها رو تحت تاثیر قرار میده. ویروسی که باعث این بیماری میشه یکی از خطرناکترین ویروسهایی هست که تا به امروز شناخته شده. علت اصلیش هم اینه که این بیماری اگرچه قابل پیشگیری هست ولی در صورت مبتلا شدن، دیگه راه برگشتی وجود نداره. هاری چطور منتقل میشه؟ هاری اغلب از طریق گاز از حیوون آلوده به حیوون دیگه منتقل میشه. شیوع این بیماری میتونه در فضای باز یا جاهایی که سگ یا گربه واکسینه نشده وجود داره اتفاق بیوفته. راههای پیشگیری از هاری واکسیناسیون جلوگیری از تماس با حیوانات وحشی علائم بیماری هاری حیوانات بلافاصله بعد از قرار گرفتن در معرض گاز حیوون وحشی، علائمی از خودشون نشون نمیدن. علائم مختلفه و میتونه بین دو تا هشت هفته طول بکشه تا مشخص بشه حیوون، هاری داره. برخی از مهمترین علائم هاری در سگ عبارتند از: تغییر در رفتار (بی قراری، دلهره و پرخاشگری) گاز گرفتن یا پارس کردن حمله کردن به حیوونای دیگه، انسان و حتی اشیا بیجان لیس زدن یا گاز گرفتن محل گاز تب حساس شدن پنهان شدن در محیطهای تاریک خوردن اشیای غیر معمول فلج شدن عضلات گلو و فک کف کردن دهان فلج شدن پاهای عقب از دست دادن اشتها ضعف تشنج مرگ ناگهانی بیماری هاری چطور تشخیص داده میشه؟ هنوز آزمایش دقیقی برای تشخیص هاری در حیوان زنده وجود نداره. آزمایش پادتن فلورسانس مستقیم دقیقترین آزمایش برای تشخیص هاریه اما این آزمایش رو فقط بعد از مرگ حیوان روی بافت مغزش میشه انجام داد. متاسفانه بعد از بروز علائم هیچ درمانی برای بهبود وجود نداره و نتیجهی این بیماری مرگه. پس سگتون رو از قبل و از دوران کودکی واکسینه کنین. اگه مطمئن نیستین که سگتون قبل از اینکه مال شما بشه واکسن دریافت کرده یا نه با دامپزشکتون صحبت کنین و از ارتباطش با سگهای دیگه جلوگیری کنین. بیماری دیسپلازی مفصلی لگنی سگ ها دیسپلازی نوعی بیماری استخوانی هست که باعث میشه کشکک مفصل لگن سگ از جا در بره. این بیماری معمولا زمانی که هنوز سگ بالغ نشده در حدود ۴ ماهگی شروع میشه. علل دیسپلازی مفصلی لگنی ژنتیک رژیم غذای افزایش وزن خیلی سریع فعالیت کم علائم دیسپلازی مفصلی لگنی مقاومت در برابر فعالیت و دویدن پهن و قوی شدن دستها (چون بیشتر وزنشون رو با دستاشون حمل میکنن تا فشار کمتری به لگن بیاد) تلوتلو خوردن احساس ضعف در پاهای عقب درد در لگن ناتوانی در دویدن کاهش سطح فعالیت دشواری در راه رفتن درمان دیسپلازی مفصلی لگنی تنها راه درمان این بیماری عوض کردن مفصل و جایگزین کردن اون با فلز و پلاستیک از طریق جراحی هست. نژادهایی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیسپلازی مفصلی لگنی هستن این بیماری بین نژادهایی که جثه بزرگ و رشد سریعی دارن شایعتر هست، نژادهایی مثل: ژرمن شپرد سرابی داشهوند تریر بوستونی روتوایلر آمریکن کوکر اسپانیل سخن آخر فراموش نکنین که در درجه اول پیشگیری اهمیت داره. اما اگه سگتون به یکی از این بیماریها مبتلا شد مهمه که خونسردیتون رو حفظ کنین، با چند دامپزشک صحبت کنید، نظراتشون و روشهای درمان مد نظرشون رو بشنوین و بدونین حتی اگه بیماری سگتون قابل درمان نبود هنوز هم کارهای زیادی هست که میتونین برای کمتر اذیت شدنش انجام بدید. تغذیه خوب و مراقبت از حیوون خونگی و نگه داشتن اون توی یه محیط آروم بزرگترین کمکی هست که از دستتون برمیاد.
همونطور که میدونین انگلها انواع و اقسام مختلفی دارن. ویژگی مشترک بین همهی اونها اینه که تمام عمرشون یا یه بخشی از اون رو داخل، و یا روی سطح بدن موجود دیگهای میگذرونن. انگلها به عنوان محلی برای تغذیه شدن و پناهگاه به بدن میزبانشون احتیاج دارن و در طول زمان ممکنه باعث بیماریهای جدی و یا حتی مرگ اون بشن. انواع انگل در سگها انگلها رو میشه به سه دسته اصلی داخلی، گوارشی و خارجی تقسیم کرد. ۱. شایعترین انگل داخلی سگها: کرم قلب ۲. شایعترین انگلهای گوارشی سگها: کرمهای رودهای تکیاختهها ۳. شایعترین انگلهای خارجی سگها: کنه جرب شپش کک در ادامه هرکدوم از این دستهبندیها رو به طور کامل توضیح میدیم: ۱- انگل داخلی در سگ کرم قلب سگ کرم قلب سگ از طریق نیش پشهی آلوده وارد جریان خون اون میشه، توی قلبش رشد میکنه و بزرگ میشه. کرم قلب باعث میشه جریان طبیعی خون توی قلب سگ بهم بخوره و قلب مجبور باشه بیشتر کار کنه و در نهایت باعث از کار افتادن اون میشه. علائم کرم قلب با وجود اینکه علائم زیر ممکنه در تشخیص این انگل کمک کنه اما در کل خیلی از سگهایی که میزبان این انگل هستن، هیچ علائمی از خودشون نشون نمیدن. انگل توی چک آپهایی که انجام میشه تشخیص داده شده و درمان میشه. پس تاکید زولند روی جدی گرفتن چکآپهای سگتون هست. علائمی که ممکنه سگتون در صورت داشتن کرم قلب از خودش نشون بده، شامل: سرفهی مداوم خستگی زیاد بعد از تمرینهای کوتاه بی اشتهایی پیشگیری و درمان کرم قلب خوبه به این نکته توجه داشته باشین که درمان کرم قلب توی سگها پروسهی سختی داره چون در طول مدت درمان سگتون نباید فعالیت داشته باشه. درمان به صورت تزریقهایی که طی چند ماه صورت میگیره، انجام میشه و در موارد نادری ممکنه جراحی هم لازم باشه. اما پیشگیری از اون خیلی راحته. قرص ضد انگل سگ که به صورت ماهانه تجویز میشه میتونه به راحتی از مبتلا شدن سگتون به کرم قلب جلوگیری کنه. کرم قلب یکی از شایع ترین بیماری های مخصوص سگ هست که گاها میتونه باعث مرگ اونا هم بشه، اما بیماری های خطرناک و متداول دیگه ای هم برای سگها وجود دارن که بهتره با اونا آشنا بشین. پیشنهاد میکنم مقاله بیماری های شایع سگها را مطالعه کنین، تا با ۷ مورد از شایع ترین بیماری های متداول سگها آشنا بشین. ۲- انگلهای رودهای کرمهای رودهای در سگها کرمهای رودهای به چند دسته تقسیم میشن که در ادامه به طور خیلی مختصر بهشون اشاره میکنیم. الف) کرمهای قلابدار: کرمهای قلابدار توی سیستم گوارش سگها زندگی میکنن. روش انتقال کرم در بدن سگ میتونه از طریق مادر به فرزند، خوردن اتفاقی تخم کرم و چسبیدن به پوست و ورود به بدن سگ باشه. بعد از اینکه این انگل خودش رو به دیوارهی روده چسبوند شروع به خوردن خون سگ میکنه که این اتفاق خطرناکیه و مخصوصا توله سگها رو خیلی تحت تاثیر قرار میده. علائم کرم قلابدار: اسهال کاهش وزن درمان کرم قلابدار و درآوردن کرم از بدن توله سگ دامپزشک با توجه به شرایط سگ، برای درمان و از بین بردن کرمهای حلقهای تصمیمگیری میکنه. انواع داروی انگل سگ که برای این بیماری تجویز میشه، کرمهای بالغ رو میکشه و نمیتونه لارو کرم رو از بین ببره. پس دورهی درمانش تا زمانیکه تمام لاروها به کرم تبدیل بشن و توسط دارو از بین برن و از بدن سگ خارج بشن طول میکشه. با تمیز نگه داشتن محیط زندگی سگ و خوراندن قرص ضد انگل سگ میتونین از ابتلای اون به کرم قلابدار جلوگیری کنین. ب) کرمهای گرد (لولهای): این کرمها یکی از شایعترین کرمهای رودهای هستن. تولهسگها بیشتر از سگهای بالغ در برابر این نوع انگل آسیبپذیر هستن. این انگل خیلی راحت به سگهای دیگه منتقل میشه پس در صورتی که سگتون به این انگل مبتلا هست، از بقیهی سگها جدا نگهش دارید. علائم کرم گرد: اسهال استفراغ سگ سوء تغذیه سرفه روش درمان کرم گرد روش درمان کرمهای گرد شبیه به روش درمان کرمهای قلابدار هست و تا زمانی که تمام لاروها به کرم تبدیل بشن و طی پروسهی درمان از بین برن، طول میکشه. پ) کرمهای نواری: یکی از انواع انگلها هستن که تشخیصشون برای افراد غیر متخصص هم خیلی سخت نیست. شما میتونین کرمهای ریزی در مدفوع سگ یا اطراف مقعد سگتون ببینین که همون کرمهای نواری هستن. این نوع از انگلها معمولا مشکل جدیای برای میزبان خودشون ایجاد نمیکنن، اما خارش در ناحیه مقعدی سگ از مهمترین علائم انگل در سگ هست. از جمله علائم کرم و نشانه های انگل در سگ لیسیدن زیاد یا کشیدن باسنش به زمین هست. جالبه بدونین کرمهای نواری از طریق ککها یا خوردن گوشت خام وارد بدن سگ میشن. روش انگل تراپی و درمان کرم نواری در سگ برای درمان کرم نواری روشهای مختلفی مثل مصرف داروی ضد انگل سگ و تزریق وجود داره. کرمهای نواری با یکبار مصرف دارو از بین میرن ولی احتمال ابتلای دوباره به این انگل وجود داره. پیشگیری از انگل کرم نواری استفاده از روشهای مقابله با ککها جلوگیری از شکار کردن جلوگیری از خوردن گوشت خام ت) کرمهای شلاقی: این کرم با بو کشیدن یا لیسیدن سطح آلوده مثل زمین وارد بدن سگ میشه. اگه سطح مدفوع سگتون حالت مخاطی پیدا کرده، سگتون مشکوک به داشتن کرم شلاقیه. بهتره هرچه زودتر به دامپزشک مراجعه کنین. این نوع انگل معمولا باعث مرگ میزبانش نمیشه. علائم کرم شلاقی: کاهش وزن شدید کم خونی درمان کرم شلاقی: این نوع انگل مقاومت بیشتری نسبت به سایر انگلهای رودهای داره، در نتیجه در صورتی که با داروهایی که براش تجویز شده، آشنا نبودین زیاد متعجب نشین. در صورتی که سگتون از ضد انگل برای کرم قلب استفاده میکنه حتما دامپزشک رو مطلع کنین. انگلهای تک یاختهای یکی دیگر از انواع انگلهای رودهای، «انگلهای تک یاختهای» هستن. این انگلها میتونن بدون اینکه علائم خاصی داشته باشن توی سیستم گوارش سگها زندگی کنن. زمانی که سگ دچار استرس شد یا به نوعی سیستم ایمنی بدنش ضعیف شد، سگ رو با مشکلات جدیدی مواجه میکنن. از انواع شایع انگلهای تک یاختهای: ژیاردیا کوکسیدیا ۳- انگلهای خارجی جرب گوش جرب گوش یا اتودکتس نوعی انگل هست که توی گوش سگ زندگی میکنه و نشونهاش دونههای ریز سیاه داخل گوش سگ هست. این انگل به شدت واگیرداره و از یه حیوون به حیوون دیگه به راحتی منتقل میشه. البته جرب نمیتونه به انسان منتقل بشه اما باعث آزار و اذیت سگتون میشه و باید هرچه زودتر درمان بشه. برای اینکه بهتر درک کنین سگی که جرب داره چه حسی داره، میتونین تصور کنین که چندتا پشه توی کانال گوشتون گیر افتادن و هر چند دقیقه یه بار شما رو نیش میزنن. علائم انگل جرب در سگ اگر دیدین سگتون علائم زیر داشت: سرش رو به شدت به یه طرف تکون میده. سعی میکنه با پنجههاش گوشش رو بخارونه. یا ترشحات قهوه ای رنگ داخل گوشش وجود دارن. ممکنه جرب داشته باشه. باید به دامپزشک مراجعه کنین و اون با آزمایش مشکل رو تشخیص میده. روش انگل تراپی و درمان اتودکتس سگ روند درمان اتودکتس کمی طولانی هست چون انگل فورا کشته نمیشه. پس باید کمی صبور باشین. جرب معمولا به وسیلهی ریختن نوعی دارو توی گوش سگ درمان میشه. این دارو به مرور باعث کشته شدن و خارج شدن انگل از گوش سگ شما میشه. پیشگیری از جرب گوش متاسفانه پیشگیری خاصی برای جرب وجود نداره، چون این انگل به طور طبیعی در محیط اطراف ما هست. اما خوبه که اگه سگتون مراحل درمان جرب رو تازه طی کرده وسایل و جای خوابش رو خیلی خوب تمیز کنین و اگر حیوون دیگهای توی خونه دارین اون رو هم پیش دامپزشک ببرید. اگر به بیماری های انگلی در سگتون مشکوکید، حتما با دامپزشک زولند مشورت کنید عکس مدفوع، استفراغ یا پوست سگ رو برای ما ارسال کنید تا مطمئن بشید مشکلی سلامتی سگتون رو تهدید نمیکنه. زولند با تمام تخصصی که داره، همیشه و همه جا همراه حیوون خونگی دلبندتون هست. مشتاقانه منتظر پاسخگویی به سوالاتتون هستیم تا بتونیم به بهبود کیفیت زندگی پتهامون کمک کنیم. در پایان پیشنهاد میکنم مقاله بیماری های شایع در سگها را مطالعه کنین، تا با شایع ترین بیماری های متداول سگها آشنا بشین.
اگر مبتدی هستید، نیازی نیست که نگران خرید همه تجهیزات اسب سواری موجود در بازار باشید. گزینههای مقرون بهصرفهای وجود دارد و در واقع واجبات کمی وجود دارد تا بتوانید اسب سواری کنید. در این جا، همه تجهیزاتی که برای شروع اسب سواری نیاز است، از لباس برای شما گرفته تا افسار برای اسبتان، را معرفی خواهیم کرد: شلوار اسب سواری چکمه بلند دستکش کلاه اسب سواری جلیقههای محافظ در این مطلب در مورد تجهیزات مناسب برای سوارکاران متعهد و سوارکارانی که اسب اجاره کردهاند صحبت خواهیم کرد و همچنین اطلاعاتی در مورد تجهیزاتی ارائه خواهیم داد که میتوانند در اطراف اصطبل کاربردی باشد. فهرست تجهیزات اسب سواری اگر به تازگی در یک یا دو کلاس اسب سواری ثبت نام کردهاید و هنوز به طور کامل درگیر مشکلات اسب نشدهاید، شاید تمایل نداشته باشید که لباسهای مخصوص خریداری کنید. این موضوع کاملاً قابل درک است زیرا ورزش سوارکاری خیلی زود تبدیل به ورزشی گران قیمت میشود. اما یک خبر خوش برایتان داریم: شاید شما از قبل حداقل وسایل مورد نیاز برای چند جلسه اول سوارکاری را داشته باشید. این حداقل وسایل عبارتند از: شلوار زبر و بلند کفش نوک تیز و پاشنه دار. نکته حرفهای: اگر میخواهید چکمههای سوارکاری بخرید، میتوانید آنها را برای فعالیتهای دیگر هم استفاده کنید. پس میتوانید چکمههایی بخرید که هم قابلیت اسب سواری و هم قابلیت پیادهروی دارند. بعد از آن که عاشق اسب سواری شدید و شروع به خرید تجهیزات اسب سواری کردید، لباسها و کفشی که نیاز است تا خریداری کنید عبارتند از: شلوار اسب سواری این شلوار در زبان انگلیسی با نامهای متفاوتی شناخته میشود: Breeches Jodhpurs Riding tights Riding jeans اما تمامی این واژگان به شلواری اطلاق میشود که از داخل شلوار و در قسمت بغل آن هیچ درزی ندارد و معمولاً حداقل در قسمت زانوها و از داخل وصلهای از جنس مواد ضد سر خوردن در آن به کار رفته است. شلوارهای اسب سواری برای تمامی سبکها به گونهای است که وقتی روی زین نشستهاید، راحت و ایمن است؛ در نتیجه افراد مبتدی نباید از انجام بعضی سبکهای سوارکاری نگران باشند. بعد از آن که مهارت بیشتری پیدا کردید، نیاز خواهید داشت تا شلوارهای مخصوص سبکهای خاص را خریداری کنید (مثلا شلوار مخصوص پرش و درساژ، شلوار مخصوص سبک انگلیسی، شلوار مخصوص سبک ریسینگ). چکمه چرم در سبکهای انگلیسی به این چکمه ها “paddock boots” گفته میشود. این نیمبوتها که آجدار هستند و پاشنهای در حدود 2.5 سانتیمتر دارند، انتخابی مناسب برای شروع کار هستند. بوتهای کابویی هم انتخابی مناسب و بادوام محسوب میشوند، زیرا این بوتها فانتزی نیستند و اگر کثیف و گلی شوند، نگران نخواهید شد. این بوتها هم باید راحت باشند و حداقل 2.5 سانتیمتر پاشنه داشته باشند. پاشنه بوت مانع از سر خوردن پایتان روی رکاب میشود؛ اگر پا روی رکاب سر بخورد، ایمنی از بین خواهد رفت زیرا تعادلتان را از دست میدهید و میافتید. همچنین میتوانید برای سبکهای انگلیسی از بوتهای چرمی بلند استفاده کنید. دستکش نگه داشتن افسار چرمی یا پلاستیکی در ابتدا شاید برایتان اذیتکننده باشد، به خصوص اگر افسار جدید باشد و هنوز نرم نشده باشد. همچنین کف دستتان ممکن است عرق کند و باعث سر خوردن افسار شود و ایمنی افسار را تحت تاثیر قرار دهد. دستکش این مشکلات را از بین می برد. دستکشهای سوارکاری علاوه بر این که به راحتی با دست و انگشتانتان مطابقت پیدا میکنند، در قسمت کف دست، جنس چسبندهای دارند. نکته مهم این است که بهتر است دستکشی پیدا کنید که اندازه دستتان باشد و آن قدر گشاد یا تنگ نباشد که نگه داشتن افسار را برایتان سختتر کند. تی شرت میتوانید هر نوع تی شرت، سوییشرت یا کاپشنی را بپوشید که با شلوار، بوت و دستکشهایتان همخوانی دارد. پارچههایی که قابلیت تنفس و عبور هوا دارند و حرکتتان را محدود نمیکنند، بهترین انتخاب محسوب میشوند. نکته حرفهای: لباسهای گشاد و زیورآلات را با خود برای اسب سواری نبرید زیرا حین سوارکاری دست و پا گیر هستند و با سر و صدایی که ایجاد میکنند اسبتان را میترسانند و ایمنیتان را تهدید میکنند. اگر مبتدی هستید، احتمالاً دوست دارید اسبی را برانید که برای افراد مبتدی بسیار ایمن و مناسب است. اما اگر قصد اسب سواری رودیو (Rodeo مسابقه با اسبهای وحشی) ندارید هم باز نیاز به تجهیزات ایمنی دارید؟ بله! همیشه باید به یاد داشته باشیم که اسبها حیوانات بزرگی با ذهنیت خاص خودشان هستند. ما نمیتوانیم پیش بینی کنیم که چه کاری میخواهند انجام دهند و نمیتوانیم تضمین کنیم که خودمان انعطاف یا تعادل عالی داریم و میتوانیم ایمنیمان را حفظ کنیم. زمین خوردن در یک چشم به هم زدن اتفاق میافتد و بهتر است به جای تاسف خوردن، پیشگیری کنیم و ایمنی خودمان را حفظ کنیم. برای تجهیزات ایمنی نکات زیر را در نظر داشته باشید: کلاه اسب سواری (ضروری): آسیبهای مغزی شوخی نیست! باید با استفاده از کلاه اسب سواری که مخصوص این ورزش طراحی شدهاند، مغزتان را از آسیب محافظت کنید. کلاه دوچرخه سواری از سرتان در برابر افتادن زمین از روی اسب محافظت نمیکند. اگر کلاس اسب سواری میروید، قبل از شروع کلاسها از مربی خود بپرسید که آیا نیاز است خودتان کلاه بیاورید یا خودشان به شما کلاه می دهند. همچنین میتوانید از مربیتان بخواهید تا در خرید یک کلاه اسب سوار مناسب کمکتان کند. همیشه به جای کلاه دست دوم، کلاه نو بخرید. جلیقه محافظ (توصیه میشود): جلیقه محافظ از قفسه سینه و ارگانهای حیاتی شما محافظت میکند. زمین خوردن برای هر اسب سواری اتفاق میافتد. زمین افتادن از اسب بالاخره اتفاق میافتد، به خصوص اگر در حال یادگیری مباحث جدیدی باشید که بر تعادلتان تاثیر میگذارد، مانند چهار نعل رفتن و پریدن. پوشیدن جلیقهای که جلوی ضربههای ناشی از زمین خوردن را بگیرد قطعاً توصیه میشود. این جلیقه مانع از بند آمدن نفس شما یا شکستن دندهیتان میشود. نکته مهم: همیشه زمانی که به زمین بیفتید، آسیب نمیبینید اما تجهیزات ایمنی خطر آسیب را کاهش میدهند. فهرست تجهیزات اسب برای سوارکاران متعهد و حرفه ای اگر کار را در همین جا متوقف کنید و فقط لباس و تجهیزات ایمنی که در بالا به آن اشاره کردیم را بخرید، هنوز هم نیاز به وسایلی خواهید داشت که به کمک آنها بتوانید از کلاسهای اسب سواریتان لذت ببرید. اگر در مورد همه مسائل اسب سواری جدیتر شدهاید، شرکت در کلاسها با پوشیدن نیمبوت، بوت، دستکش، کلاه و جلیقه ایمنی تنها گام اول است. چه چیزهای دیگری نیاز است تا برای اسب مورد علاقهیتان بخرید؟ در ادامه دو مورد از تجهیزات مورد نیاز برای افراد مبتدی را معرفی خواهیم کرد که اسب (هنوز) برای خودشان نیست: پد زیر زین سفارشی: پد زینی را بخرید که شخصیت شما را جلوه ببخشد و روی اسب تمرینیتان هم زیبا به نظر برسد. برخلاف خود زین، که نیاز است حتماً با شکل پشت اسبتان متناسب شود، پدهای زیر زین معمولاً برای همه اسبها قابل استفاده است. فقط باید زین مورد استفاده تان را در خرید پد مدنظر قرار دهید. برای مثال، زینهای وسترن معمولاً به پدهای ضخیم و مستطیل شکل نیاز دارند. در رشتهها و سبکهای انگلیسی، پدهای زیر زین مستطیلهایی نازکتر هستند یا به گونهای شکل داده شدهاند که به زینتان نزدیکتر باشند. مراقب باشید که زین شکاری انگلیسی و پدهای زیر زین پرش برای فلاپهای (بالهها) بلند زین درساژ بسیار کوتاه و کوچک خواهد بود. زین اسب قابل تنظیم: پیدا کردن یک زین راحت در اتاق تجهیزات مربیتان نیاز به آزمون و خطا دارد. این کار در کلاسهای گروهی و زمانی که یکی از دوستان سوارکارتان زین مورد علاقهیتان را برمیدارد، ناراحتکنندهتر هم خواهد بود. علاوه بر این، باید مدام بندهای رکاب را تنظیم کنید … همین مشکلات کافی است تا شما را به فکر خرید زین شخصی بیندازد. خوشبختانه، نیازی نیست که برای زین شخصیتان اسب شخصی داشته باشید. بند رکاب قطعهای بلند، نازک و قابل تنظیم است که دور قسمت بالایی رکاب بسته میشود و زین را ایمن نگه میدارد. زینی با قابلیت تنظیم بیابید که روی اسبهای مختلف قرار بگیرد و مناسب باشد. رکاب و بند رکاب بهتر است جداگانه خریداری شوند. معمولاً بهتر است ابتدا زین انگلیسی یا زین وسترن خریداری کنید تا بعد در مورد نوع فعالیت و سبکی که میخواهید ادامه دهید تصمیم بگیرید. تجهیزات مناسب با اسب خودتان (یا اسب اجارهای) این تجهیزات ضروری را زمانی تهیه کنید که اسب خاصی را خریدهاید یا اجاره کردهاید زیرا اندازه و نوع وسایلی که میخرید به اسبی بستگی دارد که خریداری کردهاید. تنگ اسب: این وسیله زین را روی اسب خوب و محکم نگه میدارد. با توجه به نوع زین، تنگهای مختلفی وجود دارد. برای زینهای وسترن، زینهای استرالیایی، زینهای شکار یا پرش و زینهای درساژ باید تنگهای خاصی استفاده کرد که قابل عوض شدن با هم نیستند. افسار: به جز زمانی که میخواهید در نمایش اسب سواری کنید میتوانید از افسار وسترن و زین انگلیسی استفاده کنید – یا برعکس؛ هر کدام که اسب سواری شما را آسان میکند، انتخاب کنید! افسار باید برای سر اسبتان هم راحت و هم اندازه باشد. از مربیتان بخواهید تا در انتخاب افسار مناسب کمکتان کند تا مطمئن شوید که افسار و پوزهبند برای اسبتان اندازه و مناسب است. بندهای افسار باید به اندازه کافی بلند باشد و به اسب شما این امکان را بدهد که بدون کشیدن دستهای شما، سرش را رو به پایین بگیرد. دهانبند: قطعه بسیار خاصی از تجهیزات است که کاملاً به آموزش اسب و میزان حساسیت آن و همچنین به توانایی اسبرانی شما بستگی دارد. دهانبندی که بیش از حد محکم باشد، به دهان اسبتان آسیب میزند و باعث میشود که اسب سرش را تکان دهد و رفتارهای نامطلوب دیگری داشته باشد؛ از طرف دیگر، دهانبندی که به اندازه کافی محکم نباشد هم مانع از این میشود که بتوانید سرعت اسب را کم کنید یا آن را از حرکت متوقف کنید. تجهیزات اضافی دیگر برای افراد مبتدی دوست دارید که به پیشرفت در دنیای اسبها ادامه دهید؟ چه کلاس بروید چه اسب شخصی خودتان را داشته باشید، تجهیزات زیر برای تمام مراحل اسب سواری لازم است. ابزار تیمار اسب: برای افراد مبتدی، کیتهای از قبل بستهبندی شده مخصوص تیمار اسب وجود دارد که بسیار مقرون بهصرفه است. همچنین بسیار جذاب است که از یک مغازه تجهیزات اسب دیدن کنید و با دست گرفتن همه برسهای مورد علاقهی تان و احساس نرمی موهای آنها، انتخابتان را انجام دهید. این برسها رنگها و مدلهای متنوعی دارند و زبری آنها متفاوت است. یک کیت تیمار اولیه (حداقل) ابزارهای زیر را داراست: شانه یال و دم پلاستیکی فرچه سفت موی اسب فرچه نرم موی بدن اسب برس سم اسب برای تمیز کردن سمها شامپو و تجهیزات حمام: برای حمام کردن اسب این مجموعه وسایل را تهیه کنید: یک سطل کوچک یک اسفنج بزرگ یک فرچه آبگیر شامپوی مخصوص اسب نرمکننده و گرهبازکن مخصوص یال و دم اسپری دور کننده حشرات و یا پارچه: در فصل تابستان، نیاز است تا یک اسپری ضدحشره برای خود داشته باشید تا حتی اگر اسپری مربییتان تمام شده بود، بتوانید به راحتی آن را استفاده کنید. اگر اسبتان پوست حساسی دارد، از اسپریهای ملایمتر استفاده کنید و هر اسپری جدیدی که تهیه میکنید، ابتدا روی قسمت کوچکی از بدن اسب امتحان کنید. این کار به شما کمک میکند تا قبل از اسپری کردن روی تمام بدن مطمئن شوید که بدن اسبتان به آن واکنش نامناسبی نشان نمیدهد. هالتر و طناب مهار اسب: هالتری (کلهگیر) از جنس نایلون یا طناب و طناب مهاری با رنگ مورد علاقه تان بخرید. همچنین میتوانید برای درخشندگی بیشتر ظاهر اسب، یک هالتر چرمی تهیه کنید. اگر از هالتر برای اسبتان استفاده میکنید، مطمئن شوید که از هالتر قابل جدا کردنی استفاده میکند که در زمان گیر افتادن در حصار یا گیر کردن سم قابل شکستن است. سوالات رایج برای مسابقات اسب سواری چه تجهیزاتی لازم است؟ رایجترین تجهیزات برای مسابقات اسب سواری عبارتند از: تجهیزات لازم برای اسب: زین مخصوص مسابقات (بسیار سبک وزن) پد زیر زیر بند رکاب آهن رکاب تنگ افسار دهان بند بند افسار چشم بند اسب گوش بند اسب رول نوزبند اسب طناب دهان اسب (جلوگیری از برخورد افسار با زبان) تجهیزات لازم برای سوارکار: کلاه اسب سواری لباس ابریشمی (لباس یونیفرم اسب سواری که نشانگر رنگ اصطبل است) چکمه دستکش عینک ایمنی محافظ بدن شلاق برای اسب سواری چه ابزارهایی لازم است؟ قطعاً تمامی وسایل اسب سواری که در این مطلب به آنها اشاره کردیم: شلوار اسب سواری نیم بوت یا بوت بلند دستکش کلاه ایمنی جلیقه ایمنی هالتر (کلهگیر) طناب هدایت زین پد زیر زین تنگ دهان بند افسار بند افسار وسایل تیمار وسایل حمام روکش اسب البته تجهیزات بسیار دیگری وجود دارد که میتوانید آنها را برای اسب سواری خود خریداری کنید. چه چیزهایی در لیست اکسسوری های اسب قرار میگیرند؟ اکسسوریها لوازم "غیر ضروری" و شامل موارد زیر هستند: دستگاه موزن (اگر میخواهید موهای بدن اسبتان را کوتاه کنید) وسایل لازم برای بافتن یال اسب (یاد بگیرید که چگونه به راحتی میتوانید یال اسب را ببافید) لباس مخصوص (برای آموزش یا نمایش اسب) لوازم خوراک دهی اسب (اگر اسبتان را در خانه نگه میدارید) ابزارهای تمیز کردن (مانند یک جفت چکمه مخصوص تمیز کردن و یک شن کش) کجا میتوانم اسم تجهیزات اسب سواری و عکس آنها را پیدا کنم تا یاد بگیرم؟ میتوانید فروشگاه زولند را ببینید. همچنین میتوانید از کتابی جامع در این خصوص هم کمک بگیرید. کتاب کامل اسب ها (Complete Book of Horses) یک راهنمای فوقالعاده در این زمینه است و بیش از 1500 عکس دارد.ابزارهای اسب سواری بسیار زیاد دیگری هم براساس نوع سوارکاری (برای سرگرمی، رقابت یا فقط برای مراقبت از اسبتان) وجود دارد. این فهرست به شما کمک خواهد کرد که بتوانید اسب سواریتان را با ابزارهایی صحیح شروع کنید. ما و کارشناسان زولند برایتان آرزو داریم مسیر شاد و موفقی داشته باشید.